左师仁瘫坐<i></i>楼船<i></i>，憋<i></i>住差点<i></i>骂娘，<i></i><i></i>终，<i></i><i></i>顾念<i></i>仁义儒雅<i></i>名声，将拔<i></i><i></i><i></i>柄宝剑，狠狠<i></i>戳<i></i>船板<i></i>。
<i></i>明白<i></i><i></i>。<i></i><i></i>局，并非按<i></i><i></i><i></i>剧<i></i><i></i>走，<i></i><i></i>布衣蜀王，已经先<i></i><i></i><i></i>强，提<i></i><i></i><i></i>给耍<i></i>。
“王，<i></i><i></i><i></i>何。”
左师仁咬牙抬头，带<i></i><i></i><i></i>五万水师，<i></i><i></i>轮拼杀<i></i><i></i>，死伤逾<i></i>万<i></i>，算<i></i><i></i>损失惨重。
“蜀<i></i>何<i></i>？”
“听<i></i>，已经攻败<i></i>堵截<i></i>另<i></i>支沧州水师，将<i></i>登岸，打入暮云州腹<i></i>。”
“徐布衣……真<i></i>越<i></i>越<i></i><i></i>思<i></i>。<i></i>欲借<i></i><i></i><i></i>，取<i></i>沧州。<i></i>倒<i></i>，直接先<i></i><i></i><i></i><i></i>，按入<i></i>泥潭<i></i><i></i>。”
左师仁理<i></i>理<i></i>冠，艰难站稳。
“传令<i></i><i></i>，让<i></i>陵州水军，<i></i>退五十<i></i>，静观沧州<i></i>变。”
转<i></i>身，<i></i>见满江<i></i>红，<i></i>位<i></i><i></i>仁名<i></i>陵王，脸庞顿<i></i>顿，堆<i></i>摧<i></i>剖肝<i></i>悲色。
“<i></i>此杀戮，使满江尽漂浮尸。<i></i>左师仁，枉<i></i><i></i><i></i>仁名呐！”
跟随<i></i><i></i><i></i>诸<i></i>将军谋士，皆<i></i>脸色<i></i>容。
……
待送伤者回蜀<i></i>战船，渐<i></i>渐远。徐牧才收回目光，披<i></i>战甲，踩<i></i>搭<i></i>楼船<i></i>木桥，脚步稳稳<i></i><i></i><i></i>船。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>剩三万<i></i><i></i><i></i>蜀卒，已经迅速集结，列<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>军方阵。
东方敬坐<i></i>独轮车<i></i>，眉头锁<i></i><i></i><i></i>。
“主公，哨探传<i></i>消息，章顺已经放弃<i></i>诸<i></i>偏城，收缩两万兵力，全力死守云城。另外，先<i></i>登岸逃走<i></i>沧州水师残军，估摸<i></i><i></i><i></i><i></i>少<i></i>，<i></i>逃入云城。<i></i><i></i>韦貂，<i></i>重新执掌<i></i>万余<i></i><i></i>侠儿军，奔赴云城共守。”