章逑战死，<i></i>沧州<i></i><i></i>世<i></i><i></i>名头，该落<i></i>另<i></i><i></i><i></i>。
“三尺青锋挂甲马，杀<i></i>蜀贼似狗爬！”
<i></i><i></i>念诗，<i></i><i></i>欢呼，<i></i><i></i><i></i>嚷<i></i><i></i>喝两口蜜水。
埋伏<i></i>官路边<i></i>徐牧，沉默<i></i>抬头凝望，陷入<i></i>场深思。
苏皇<i></i>派<i></i><i></i><i></i><i></i>，与送死何异。<i></i>其<i></i>，定<i></i><i></i><i></i>份假<i></i>报<i></i>。否则，按<i></i><i></i><i></i>沧州世<i></i><i></i><i></i>硕鼠脾性，<i></i><i></i><i></i><i></i>此<i></i>胆。
“<i></i>借<i></i>左师仁<i></i><i></i>，登岸暮云州。<i></i>苏妖<i></i>……欲<i></i>借<i></i><i></i><i></i>，除<i></i>沧州世<i></i>？<i></i><i></i>做什<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i>沧州世<i></i>，<i></i>拿什<i></i>保皇？
徐牧<i></i><i></i><i></i>某<i></i><i></i><i></i>。
“主公，<i></i><i></i><i></i>！”
徐牧垂<i></i>眼睛，并<i></i><i></i>太<i></i>犹豫。很久<i></i><i></i>，<i></i>隐约<i></i>间，便与<i></i><i></i><i></i>谓<i></i>世<i></i>，<i></i>势<i></i>两立<i></i>。
“杀。”
<i></i>字吐<i></i>，待命令层层递<i></i>。埋伏<i></i>官<i></i>两边<i></i>蜀军，忽<i></i>举盾操刀，呼啸<i></i>杀<i></i><i></i><i></i>。
“陷马！”
<i></i><i></i><i></i><i></i>先安置<i></i>陷阱，让<i></i>帮<i></i><i></i>少爷兵，<i></i><i></i>计<i></i><i></i>，<i></i>断<i></i><i></i>惨哭嚎啕。
“伏弓！”
埋伏<i></i>两侧<i></i>蜀州步弓，<i></i>二列轮射<i></i>阵型，将密集<i></i>飞矢，射入敌阵<i></i><i></i>。
<i></i>箭者数<i></i>胜数，<i></i>仰马翻<i></i><i></i>，仓皇且惊恐<i></i>呼喊，<i></i><i></i><i></i>间，蔓延<i></i>整<i></i>援军队伍。
“怎、怎<i></i><i></i>埋伏！”