?“守城，守城<i></i><i></i>始<i></i>！”章顺<i></i>语气<i></i>，<i></i>仅带<i></i>紧张，更带<i></i><i></i>丝疯狂。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i>便觉<i></i><i></i><i></i>，<i></i>其<i></i>世<i></i><i></i>废物少爷<i></i><i></i><i></i>，<i></i>苦习兵法，拜访名士，<i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i>名扬<i></i><i></i>。
“传<i></i>军令！换防<i></i>营队，举盾列<i></i>城墙<i></i><i></i>，<i></i><i></i>退却！”
“通告<i></i><i></i>民夫，将滚木继续运<i></i>城头。”
“步弓营，轮射敌军！若遇抛石，<i></i>列避<i></i><i></i>墙，<i></i>列速退回内墙！”
章顺<i></i>气风<i></i>，系<i></i><i></i>描虎披风，<i></i>风<i></i>高高飘舞。描虎披风共<i></i>四件，乃<i></i>沧州四鹰，<i></i>气连枝<i></i>结义<i></i>物。
按<i></i>佩剑，章顺目光<i></i>停闪<i></i>，四顾注视<i></i>战况。
披<i></i>袍甲<i></i>韦貂，脸<i></i><i></i><i></i>紧张<i></i>比。<i></i><i></i>觉<i></i>，<i></i><i></i>场守坚战，若<i></i><i></i>立<i></i>功劳，或许等回<i></i>沧州，<i></i><i></i>待遇<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“韦舵主，听<i></i>侠儿义军，<i></i><i></i>身<i></i>敏捷<i></i>高<i></i>。若<i></i><i></i>，<i></i>便领本部<i></i>支<i></i>马，守<i></i>城门。”
守城门，往往<i></i>死伤<i></i>惨重<i></i><i></i>方。攻城方<i></i>密集攻势，<i></i><i></i><i></i>落<i></i>城门附近。
听<i></i>章顺<i></i>话，韦貂脸色急变，<i></i>终<i></i>露狠色，<i></i><i></i>抱拳。
此<i></i>，聚<i></i>城墙<i></i><i></i>三四千侠儿军，<i></i><i></i>再喊“十<i></i><i></i>剑斩皇朝”<i></i>类<i></i>英雄誓言。反<i></i><i></i>沉默<i></i>比，披<i></i>新换<i></i>沧州袍甲，机械似<i></i>转<i></i>阵型，跟<i></i>韦貂<i></i><i></i>，准备奔赴城门<i></i><i></i>。
万余<i></i><i></i>侠儿军，曾经何等<i></i>义薄云<i></i>，<i></i><i></i>入<i></i>云城<i></i><i></i>，却<i></i>沦<i></i><i></i>走狗般<i></i>辅军。
云城<i></i>头顶<i></i>，<i></i>城外抛落<i></i>投石，依<i></i>呼啸<i></i>停，掩护<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>蜀<i></i>方阵，步步逼近城关。
<i></i>轮投石<i></i><i></i>，城头<i></i>飞矢密集落<i></i>，蜀军<i></i>方阵<i></i><i></i>，<i></i>排<i></i>盾营<i></i>牌盾，已<i></i>被扎<i></i><i></i>刺猬<i></i>般。
即便罗列再密集<i></i>牌盾，<i></i>并非<i></i>防御严实。<i></i>孔<i></i>入<i></i>落矢，<i></i>盾列<i></i>缝隙<i></i>，或者<i></i>扎烂<i></i>盾……<i></i>锋<i></i>蜀军方阵，至少<i></i>二三百<i></i><i></i>影，接连<i></i>停<i></i>倒<i></i>。