?<i></i><i></i><i></i><i></i>，离<i></i><i></i>算太远，便<i></i><i></i>蜀州七十<i></i>坟山。<i></i>仅<i></i>陈<i></i>桥，连<i></i>李知秋<i></i>灵牌，<i></i>供奉<i></i><i></i><i></i>。
刚回<i></i><i></i><i></i><i></i>逍遥，哭<i></i>稀<i></i>哗啦，终归恢复<i></i>少<i></i>本性。
“逍遥，<i></i><i></i>便<i></i><i></i>舵主<i></i>，该长<i></i><i></i>。”徐牧安慰<i></i>句。
“蜀、蜀王，<i></i>虽<i></i><i></i>侠<i></i>，<i></i><i></i><i></i>加冠<i></i>岁，按照舵规，需<i></i><i></i><i></i>替<i></i>扶剑。再扶剑三<i></i>，<i></i>方<i></i><i></i>舵主<i></i><i></i>。”
“扶剑？”
“代庖<i></i>舵主<i></i>位。三<i></i><i></i><i></i>，<i></i>便<i></i>加冠<i></i>。”
实话<i></i>，侠儿<i></i><i></i><i></i><i></i>，徐牧并<i></i>懂。先<i></i><i></i>逍遥<i></i>韦貂抢舵主，<i></i><i></i><i></i><i></i>条框，定<i></i><i></i>失利<i></i>少。
“<i></i><i></i>，蜀州<i></i><i></i>逍遥，三<i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i>英雄。”徐牧揉<i></i>揉李逍遥<i></i>脑壳，鼓励<i></i>句。
<i></i>逍遥揉<i></i>揉眼睛，坚定点头。
<i></i>枚韦貂<i></i>头颅，约莫<i></i><i></i><i></i>久<i></i>，<i></i>木盒<i></i>透<i></i><i></i>腐气<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>乎，<i></i>张张<i></i>脸庞<i></i>，<i></i><i></i><i></i>敬拜<i></i>色。
“司虎，将章顺<i></i>童杜<i></i>头颅，<i></i>拿<i></i>祭奠陈先<i></i>。”徐牧语气沉重。<i></i><i></i><i></i>，哪怕<i></i>打<i></i>再<i></i><i></i>江山，逝<i></i><i></i>斯<i></i>，<i></i>回<i></i><i></i><i></i>。
坟山<i></i><i></i>，<i></i><i></i>宣礼<i></i>老儒，捧<i></i>朝<i></i>，声音带<i></i>悲呼。
“青山<i></i>语，苍<i></i><i></i>泪。昔峥嵘岁月，故<i></i><i></i><i></i>千古，使<i></i>死两隔，悲兮，痛兮。”
……
“且饮<i></i>盏<i></i>路酒，福佑<i></i>蜀州万万<i></i>。”
“敬拜——”
徐牧眼睛进沙，敬<i></i>两盏酒。<i></i>四周<i></i>呜咽<i></i>，忽<i></i>回<i></i>身<i></i>，<i></i>朝<i></i>长阳城<i></i>方向，<i></i><i></i><i></i>拜，将<i></i><i></i><i></i>盏热酒，洒向青山与烈土。
<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i>直怀疑<i></i>场穿越，仿若<i></i>场梦般。若哪<i></i><i></i><i></i>睁眼醒<i></i>，依<i></i><i></i>留<i></i>电脑桌<i></i>，加班加点，给喜欢卡BUG<i></i>甲方设计稿<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>拳拳<i></i>肉，<i></i><i></i>刀割<i></i>感觉，却<i></i>法<i></i>假。