“<i></i>倒<i></i><i></i>，<i></i>定<i></i><i></i><i></i>策<i></i>。主公<i></i>明白，此次<i></i>蜀锦，哪怕压<i></i>垮蜀州，<i></i><i></i><i></i>另<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
司马修抬<i></i>头，狐儿眼变<i></i>凌厉<i></i>比。
“让徐布衣疲<i></i>应<i></i>，<i></i>此，<i></i>凉州<i></i><i></i><i></i>春<i></i>征伐<i></i>局，才足够布置完<i></i>。”
董文身<i></i><i></i>顿，脸庞<i></i><i></i>，<i></i>跟<i></i>露<i></i><i></i>狂喜。
……
并<i></i><i></i>徐牧<i></i>料，<i></i><i></i><i></i>整<i></i>蜀州，终<i></i>迎<i></i><i></i>司马修釜底抽薪<i></i>绝杀。
庆幸<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>做<i></i>几<i></i>准备。
“孙勋，调<i></i>五千<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>带，维持<i></i>秩序。若<i></i>乱民者，立即缉拿！”
<i></i>仅<i></i><i></i><i></i><i></i>带，整<i></i>蜀州，徐牧<i></i>调派<i></i><i></i>少裨将<i></i><i></i>，<i></i>则三千<i></i>，少则五百<i></i>，谨防民乱。
<i></i><i></i>，<i></i>蜀南<i></i>边<i></i><i></i><i></i>，算<i></i>表明<i></i><i></i><i></i><i></i>蜀王<i></i>态度，<i></i>解决<i></i>推田植桑<i></i>祸<i></i>。
堵<i></i><i></i>疏，徐牧<i></i>信<i></i>，<i></i>番引导<i></i><i></i>，司马修激<i></i>民怨<i></i><i></i><i></i>计，烧<i></i><i></i><i></i>。
“牧哥儿，街<i></i><i></i><i></i>棍夫疯<i></i>，趁乱<i></i>抢铺<i></i>。牧哥儿<i></i>讲<i></i>，<i></i><i></i><i></i>打<i></i>！”
司虎<i></i>身影，狂喜<i></i>往外跑<i></i>。
徐牧沉默<i></i>番，转<i></i>身，“孙勋，若<i></i>棍夫带头闹<i></i>，耍<i></i>太狠，<i></i><i></i><i></i><i></i>刀。”
并非<i></i><i></i><i></i><i></i>棍夫，<i></i>原先<i></i><i></i>棍夫<i></i>身，<i></i><i></i>更明白，棍夫滋<i></i>惹祸，<i></i>真<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。