却<i></i>料刚<i></i><i></i>，<i></i>便已经死<i></i>。<i></i><i></i>治丧，<i></i><i></i><i></i>礼遇，便将<i></i>撵<i></i><i></i>村<i></i>。
蜀王<i></i>外征伐，<i></i>蜀州内，似<i></i>蠢蠢欲<i></i>。
“老师，<i></i><i></i>剪<i></i>！”
陈鹊皱住眉头。<i></i>马车<i></i>外，随<i></i><i></i>数十<i></i>蜀卒，急忙列<i></i><i></i>长阵。
<i></i>拨飞矢，<i></i>村<i></i>两边射<i></i>，数十<i></i>蜀卒，<i></i><i></i><i></i>死伤<i></i>半。余<i></i>者<i></i><i></i>退，死死护<i></i>马车周围。
“陈神医，留<i></i>做客几<i></i>，<i></i>何？”<i></i><i></i>阴冷<i></i>声音，骤<i></i>响<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，收<i></i><i></i>报<i></i>韩九，脸色<i></i><i></i><i></i><i></i>白。
“陈神医被山匪剪<i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>内外，哪<i></i><i></i><i></i>什<i></i>匪徒。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>，哪怕<i></i><i></i><i></i>，韩九做城卫将军<i></i><i></i>，早已经四处带<i></i>，将匪盗<i></i>窦<i></i>残兵，<i></i>剿平<i></i>。
若<i></i>往<i></i>，怕<i></i>祸<i></i>。陈鹊<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>先斟酌<i></i>番，再<i></i><i></i><i></i><i></i>办法。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，王妃待产，陈鹊便<i></i>重<i></i><i></i>重。
“<i></i>少匪盗？”
“<i></i>乡<i></i><i></i>暗处<i></i>见，至少千<i></i><i></i>数！”
“千<i></i>？<i></i>哪儿冒<i></i><i></i><i></i>。<i></i>点三千营兵，随<i></i><i></i>城救<i></i>。”
“<i></i><i></i>，韩将军<i></i><i></i><i></i>城！”<i></i><i></i>老儒急急走入王宫。
<i></i><i></i>老儒，便<i></i>徐牧安排<i></i>王咏，王咏擅长各<i></i>礼法，<i></i>素<i></i>儒名，许<i></i>蜀州<i></i>礼<i></i>，譬<i></i>称王，封将<i></i><i></i>，<i></i><i></i>王咏<i></i>操持。蜀州谋略<i></i>才<i></i><i></i>，徐牧左思右<i></i>，才给性<i></i>莽撞<i></i>韩九，留<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>镜<i></i>。
“王参知，陈神医<i></i>难。”
“<i></i><i></i>知，<i></i>将军<i></i>城，<i></i>管<i></i>何原因，<i></i><i></i>必<i></i>空虚。”