?<i></i>支<i></i>马，<i></i>晨色<i></i><i></i>，往<i></i><i></i>急急<i></i>军。<i></i>等近<i></i>，<i></i>首<i></i><i></i><i></i>沉默文士，才抬<i></i>头，<i></i><i></i>失神<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>蜀州<i></i>城。
“司马军师，<i></i><i></i><i></i><i></i>！<i></i><i></i><i></i><i></i>！”
“<i></i>等<i></i>破蜀州<i></i>！”
六七千<i></i>凉卒，皆<i></i>放声狂吼。<i></i>凉州<i></i><i></i>，<i></i>路翻山越岭，<i></i><i></i>计绕<i></i><i></i>平蛮营，其<i></i><i></i>辛苦<i></i>言<i></i>喻。
“真<i></i><i></i>……”司马修静静吐<i></i><i></i>句，声音<i></i>听<i></i><i></i>悲喜。
“军师，军师<i></i>徒<i></i>韦秋先<i></i>，智计<i></i>双，已经取<i></i><i></i><i></i>，守住<i></i>数座城门！<i></i>等军师入城！”
“<i></i>。”司马修仰<i></i>脸，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>空<i></i>晨色。约莫<i></i>入<i></i>冬，<i></i>色变<i></i>越<i></i><i></i>暗沉。
蜀州空虚，破<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>等凉州<i></i>军杀<i></i>，夹击再破峪关，则入蜀<i></i>战，便算彻底稳<i></i>。
徐布衣<i></i>回防救援，伐凉<i></i>军<i></i><i></i>被挡住。<i></i><i></i>暮云州<i></i>边，<i></i>沧州妖<i></i><i></i>牵制，<i></i><i></i>跛<i></i><i></i><i></i>敢<i></i><i></i>。
此计，趋<i></i>完<i></i><i></i>。
“入城！”
“军师<i></i>令，<i></i>军入城！”
司马修负<i></i><i></i>立，<i></i><i></i>凉州<i></i>士卒，<i></i>狼似虎<i></i>般，往<i></i><i></i>城冲<i></i>。
……
庐城<i></i>外，徐牧很<i></i><i></i>舍。
“文龙<i></i><i></i>亲<i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>。”贾周脸庞平静，<i></i><i></i>朝<i></i>徐牧拜别，“主公放<i></i>，司马修已<i></i>瓮<i></i><i></i>鳖。<i></i>此<i></i>，便<i></i>捉鳖献主。”
“并非<i></i><i></i><i></i><i></i>谨慎，<i></i><i></i><i></i><i></i>次<i></i>机<i></i>千古难<i></i>。若<i></i>再<i></i><i></i><i></i>外，司马修遁逃回凉，<i></i>蜀州<i></i>略休矣。”
“主公，庐城<i></i>战<i></i>虽<i></i>已经平定，窦通<i></i>带<i></i><i></i><i></i>取温狼城。<i></i>主公需<i></i><i></i>，凉州<i></i>军，必<i></i><i></i>朝<i></i>主公杀<i></i>，挡住主公入凉<i></i>脚步。”