?<i></i>关接近。
虽<i></i>经历<i></i><i></i>场战火，<i></i><i></i><i></i>城<i></i><i></i>喜庆气氛，并<i></i><i></i>减<i></i>太少。王宫<i></i><i></i>主街<i></i>，早已经<i></i>潮熙攘。吆喝<i></i>杂耍<i></i>，卖联儿卖春饼<i></i>，连<i></i>清馆<i></i><i></i>花娘，<i></i>纷纷披<i></i><i></i>养眼<i></i>衣裳，涂<i></i>二层胭脂，摇<i></i>嫣红<i></i>绢，拼命招徕恩客。
“三娘<i></i><i></i>郎推啊，声颤颤，脸羞羞——”
徐牧抬<i></i><i></i>，<i></i><i></i>爆栗赏<i></i><i></i><i></i>。正<i></i>唱媚三娘<i></i>韩九，“啊”叫<i></i>声，急忙收<i></i>声音。
“<i></i>回<i></i>屋再<i></i><i></i>唱，别<i></i><i></i>拜<i></i><i></i><i></i>蜀王，<i></i><i></i>旁边唱黄曲儿，算怎<i></i>回<i></i>。”
“主公，<i></i><i></i><i></i>忍<i></i>住……<i></i>请主公降罪。”
徐牧叹<i></i>口气，<i></i><i></i>底明白，韩九<i></i>“降罪”，并<i></i><i></i>黄曲儿<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>失守<i></i><i></i><i></i>。
实际<i></i>，<i></i><i></i>莽夫并<i></i>知<i></i>，<i></i><i></i>孙勋，<i></i><i></i>贾周<i></i>布计<i></i><i></i>。<i></i><i></i>，韩九<i></i><i></i>活<i></i>，徐牧<i></i>底<i></i>狂喜<i></i>。
“<i></i><i></i>吧韩九，<i></i>明<i></i><i></i><i></i>院左侧<i></i>屋<i></i>，穿<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>头<i></i>三<i></i>老头<i></i>吃酒。<i></i>便<i></i><i></i><i></i>，先唱<i></i><i></i><i></i>媚三娘。本王觉<i></i>，<i></i>三老头<i></i>很欢喜<i></i>。”
“<i></i>怕记<i></i>清词儿。”
“记<i></i>少唱<i></i>少。唱完<i></i>，<i></i><i></i>儿<i></i>算<i></i><i></i>，<i></i><i></i>莫<i></i>再提。”
“主公啊，<i></i><i></i><i></i>唱<i></i>花娘，蜀<i></i>寡嫂——”
“什<i></i>乱七八糟<i></i>。”徐牧揉<i></i>揉头，“<i></i>空<i></i>将官堂<i></i><i></i>，<i></i><i></i>点本<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，官儿<i></i><i></i><i></i><i></i>，连<i></i><i></i><i></i>闺秀<i></i>讨<i></i><i></i>。”
韩九站<i></i>原<i></i>，表<i></i>很受伤。
“韩九，<i></i><i></i>娘<i></i>跟<i></i>！”
<i></i>两<i></i>，司虎带<i></i>鸾羽夫<i></i>，<i></i>富阳郡<i></i>边省亲<i></i>。据<i></i><i></i>城<i></i><i></i>候，搬空<i></i>城<i></i><i></i>馒头铺。
<i></i>办法，徐牧<i></i><i></i>让韩九陪<i></i>。
至<i></i>南林郡<i></i>边，韩九<i></i>伤势，<i></i><i></i>养<i></i><i></i><i></i>间，先让孙勋<i></i><i></i><i></i>。