徐牧抱<i></i>孩<i></i>，带<i></i>盛装<i></i>姜采薇，<i></i>及李<i></i>婉，<i></i>诸<i></i>铁卫<i></i>保护<i></i>，慢慢走<i></i>王宫。
贾周<i></i><i></i>狗福<i></i>搀扶<i></i>，<i></i>紧随其<i></i>。诸<i></i><i></i>蜀州<i></i>将，<i></i><i></i><i></i><i></i>笑<i></i>，往流水席走<i></i>。
“孙勋，司虎呢？”
“主公，<i></i>哪儿晓<i></i>。”
……
<i></i>百姓<i></i>群<i></i>，司虎满脸<i></i><i></i>激<i></i>。若非<i></i>旁边<i></i>鸾羽夫<i></i>拉住，估摸<i></i><i></i><i></i>冲<i></i><i></i><i></i>。
“媳妇媳妇，<i></i>三桌，<i></i>三桌<i></i>瓦罐<i></i>，炖<i></i>春鱼肯定<i></i>肥。”
“冲啊，抢岁宴！”
<i></i><i></i>拖<i></i>媳妇，<i></i><i></i>拖住<i></i><i></i>儿孟霍，司虎抬头<i></i>喊。
岁末<i></i><i></i><i></i><i></i>，整<i></i><i></i><i></i>，被<i></i>场喜庆与热闹，紧紧包围其<i></i>。
“举杯，共饮！”寒风吹<i></i><i></i>暖<i></i>，徐牧举<i></i>酒盏，<i></i>朝苍<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>左右，长长<i></i>三<i></i>流水席，<i></i>管<i></i>贩夫走卒，抑或<i></i>将士花娘，<i></i>跟<i></i>举<i></i><i></i>酒杯。
连<i></i><i></i>扒拉瓦罐<i></i>司虎，<i></i>被媳妇揪<i></i>耳朵站<i></i><i></i><i></i>。
“与吾王<i></i>饮，<i></i>醉<i></i>归！”
“饮。”
徐牧仰<i></i>头，将酒<i></i>口喝尽。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场<i></i>欢，<i></i>明<i></i><i></i><i></i>，<i></i>便<i></i>重新投入<i></i>线战<i></i>，<i></i>凉州决战，争夺西<i></i>数州<i></i>霸权。
谁赢，谁<i></i><i></i>问鼎<i></i><i></i><i></i>资格。
……