?<i></i>军<i></i>三百<i></i><i></i>，徐牧才带<i></i><i></i>马，赶至<i></i>庐城。
<i></i>春<i></i><i></i><i></i>气，<i></i>庐城周围，铺<i></i><i></i>冬<i></i>霜雪，<i></i>始慢慢消融。即便<i></i>远<i></i><i></i>位置，荒漠<i></i><i></i>细沙，<i></i>重新<i></i>风<i></i>扬<i></i><i></i><i></i>，呼呼<i></i>迷住<i></i>眼。
“陈忠拜见主公！”陈忠立<i></i>城门，见<i></i>徐牧<i></i>马，便立即<i></i>礼。<i></i><i></i><i></i>身<i></i>，诸<i></i><i></i>庐城守将，<i></i>齐齐抱拳。
“<i></i>等拜见主公！”
“<i></i>。”徐牧露<i></i>笑容，<i></i>走几步，捶<i></i><i></i>陈忠<i></i>肩膀。
“<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，吃岁宴<i></i><i></i>，<i></i><i></i>夫<i></i><i></i><i></i>问<i></i>，<i></i>怎<i></i><i></i>回。本王便<i></i>，请尊夫<i></i>放<i></i>，庐城并<i></i>清馆，陈将清<i></i>寡欲，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>回蜀休沐，<i></i><i></i>再熬<i></i><i></i><i></i>胖<i></i><i></i>。”
陈忠脸色<i></i>奈。
“主公莫<i></i>打趣，<i></i><i></i><i></i>知<i></i>，<i></i>庐城<i></i><i></i>冬，<i></i>知<i></i>少<i></i>汉<i></i>，夜<i></i>嚎<i></i><i></i>狼。”
“等伐凉<i></i>毕，军功与赏银，定<i></i><i></i>少。”
<i></i><i></i><i></i>，<i></i>陈忠身<i></i><i></i>诸<i></i>将士，才欢呼<i></i>笑<i></i><i></i><i></i>。
“陈忠，<i></i><i></i>冬<i></i><i></i><i></i>变？”嬉闹归嬉闹，<i></i><i></i><i></i>正题<i></i>，<i></i>管<i></i>徐牧，或<i></i>陈忠，脸色<i></i>变<i></i>认真<i></i><i></i>。
“<i></i>主公<i></i>料，凉<i></i>派<i></i><i></i>斥候越<i></i>越<i></i>。即便<i></i>厚雪<i></i><i></i>气，每<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>探查。<i></i><i></i>估摸<i></i>，庐城守军<i></i>少，再加<i></i><i></i><i></i><i></i>利，<i></i><i></i>董文并<i></i><i></i><i></i>攻打。再者，才刚刚<i></i>春，主公<i></i><i></i>军便<i></i><i></i>。”
“等<i></i><i></i><i></i>。”徐牧忽<i></i>皱住眉头。<i></i>知<i></i>什<i></i>，董文给<i></i><i></i>感觉，<i></i><i></i><i></i>留<i></i><i></i><i></i>，阴<i></i><i></i><i></i>。
“主公打算，什<i></i><i></i>候攻入凉<i></i>。”