<i></i><i></i><i></i>晁义，拖住扶寻部落<i></i>西羌骑。<i></i><i></i><i></i><i></i>柴宗，逼董文凉骑<i></i>战，奔赴射狼丘。
<i></i><i></i>次，若<i></i><i></i><i></i>败凉骑，<i></i>怕<i></i>接<i></i><i></i><i></i>伐凉战<i></i>，<i></i>更加困难。
“射狼丘，<i></i>势广阔<i></i>平坦，唯<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>南<i></i>位置，<i></i><i></i>排连绵<i></i><i></i>沙丘。<i></i>排沙丘，<i></i>暂<i></i>延缓凉骑<i></i>冲锋。”
沙丘形<i></i>，或许<i></i>底<i></i><i></i>暗河。<i></i><i></i><i></i>东西，徐牧已经<i></i><i></i>考虑。<i></i><i></i>做<i></i>，便<i></i><i></i>办法，布<i></i><i></i><i></i><i></i>局。
“魏<i></i>五。”
“主公，爷<i></i>！”蓄<i></i>淡须<i></i>魏<i></i>五，穿<i></i><i></i>身战甲，走<i></i><i></i>徐牧<i></i><i></i>。
徐牧眼色赞赏，<i></i>长阳<i></i>走，魏<i></i>五<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>棍夫，<i></i><i></i>今<i></i>，<i></i>步步<i></i>长<i></i>扛旗<i></i>将。
“魏爷，<i></i>似<i></i>忘<i></i>，<i></i>今<i></i><i></i><i></i>。”
“爷十八，<i></i>青<i></i>营<i></i><i></i>。”
“<i></i>，魏爷请<i></i>马，带<i></i>旗营跟紧。”
徐牧仰<i></i>头，目光<i></i>沉，“传令<i></i><i></i>，各军准备，入夜<i></i><i></i>，务必将凉<i></i>留<i></i>射狼丘！”
……
“射狼丘。”董文缓缓停马，<i></i><i></i><i></i>方<i></i>光景。
“主公，<i></i>蜀<i></i>！”
董文点头，眯<i></i><i></i>眼睛，斥候营并<i></i><i></i>误报，此<i></i><i></i>射狼丘<i></i>方，正<i></i><i></i>支运送粮草<i></i>辎重队，<i></i>往<i></i>缓缓<i></i>军。
约莫<i></i><i></i><i></i><i></i>凉骑杀<i></i>，<i></i><i></i>蜀<i></i>高喊<i></i>“敌袭”，迅速结<i></i>防守<i></i>阵。
董文眯<i></i>眼睛，“传<i></i>军令，便先<i></i><i></i>支粮草杂军，祭<i></i>凉州铁蹄<i></i>威！”
“追风营，杀！”
听<i></i>董文<i></i>命令，<i></i>旁，早已经迫<i></i>及待<i></i>董辕，立即兴奋<i></i>喊。<i></i>势平坦<i></i><i></i>，蜀<i></i><i></i>目标暴露<i></i>遗，<i></i><i></i>何逃<i></i><i></i>凉骑<i></i>追剿。
近万<i></i>凉州骑兵，跟<i></i>董辕<i></i><i></i>，厮杀震<i></i>，<i></i>涨潮<i></i>般，朝<i></i>数百辆<i></i>粮车冲<i></i>。