“<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>思<i></i><i></i>，<i></i>支<i></i><i></i>千<i></i><i></i>蜀骑，<i></i>破<i></i>五千<i></i>，死伤<i></i>半？”董文满脸怒火。
“主公！”李糜<i></i>马跪<i></i>，“确<i></i><i></i>此，<i></i>支蜀骑很奇怪，蜀<i></i>全身覆甲，颇<i></i>万夫<i></i><i></i><i></i>勇。”
“主公若<i></i>信，<i></i>问其<i></i>退回<i></i><i></i>裨将。”
董文咬<i></i>牙，<i></i>脚将李糜踹翻<i></i><i></i>。
明明<i></i><i></i><i></i><i></i>机<i></i>，连<i></i><i></i><i></i><i></i>狼骑<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>知<i></i>，<i></i><i></i>训练<i></i><i></i>支狼骑，先<i></i>花费<i></i><i></i>量<i></i>资源<i></i><i></i>思。虽<i></i><i></i><i></i>万<i></i>，<i></i>却<i></i>凉州<i></i>等<i></i><i></i>精锐。
<i></i><i></i><i></i>，布衣贼<i></i><i></i>留<i></i><i></i><i></i>。隐约<i></i>间，似乎压<i></i>狼骑<i></i>头。
“传令，分<i></i>六千狼骑，往东<i></i>堵截蜀骑！”
并非<i></i>置气。<i></i><i></i>董文明白，<i></i>支<i></i>足千<i></i><i></i>蜀骑，若<i></i>横冲直撞<i></i>杀<i></i>，势必<i></i>给刚刚<i></i>转机<i></i>战势，变<i></i>更加棘<i></i>。
正<i></i>死死抵挡<i></i>窦通，<i></i>觉攻势松<i></i>，正<i></i>疑惑<i></i><i></i>，便突<i></i><i></i>见，<i></i><i></i>片<i></i>凉骑黑影，忽<i></i>脱战，往东<i></i>方向急急狂奔。
“快，让诸将士集合，挡住<i></i><i></i>凉骑！”
……
“<i></i>主公<i></i>言，凉骑确<i></i><i></i>蜀州<i></i><i></i>腹<i></i>患。”沙丘<i></i>，贾周皱住眉头。
战<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，双方已经<i></i>死<i></i>休。
窦通<i></i>万<i></i>蜀骑，<i></i>徐牧<i></i>估算，<i></i>剩<i></i><i></i><i></i>三千骑<i></i>。
战<i></i>很惨烈，若非<i></i>凭<i></i><i></i>股死志，估摸<i></i>窦通<i></i><i></i>马，早被吃掉<i></i>。
“董文<i></i><i></i><i></i>，连<i></i><i></i>料<i></i><i></i><i></i>，居<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>支效仿羌<i></i><i></i>游骑。”