<i></i>非<i></i>筹码<i></i><i></i>平，<i></i>左师仁<i></i>边，慢慢倾向<i></i>西蜀。
“整<i></i>西蜀，<i></i>已经许久，<i></i>给<i></i>倒茶<i></i>。”徐牧笑<i></i>声，亲<i></i>抓<i></i>茶盏，给老黄斟满<i></i><i></i>杯。
“受宠若惊，受宠若惊啊。蜀王倒<i></i><i></i><i></i>茶汤，<i></i><i></i><i></i>片老友<i></i><i></i>呐。”
<i></i>瞧瞧，老奥斯卡<i></i>话，<i></i><i></i><i></i>听。
徐牧咳<i></i>声，重新正坐，“先<i></i>，黄<i></i>主送<i></i><i></i>粮草<i></i>军饷，本王<i></i>收<i></i><i></i>。若放<i></i><i></i><i></i>，<i></i>定<i></i><i></i><i></i>收<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，却<i></i>黄<i></i>主<i></i><i></i><i></i>，恐怕<i></i>让黄<i></i>主伤<i></i>，便勉<i></i>其难<i></i>收<i></i><i></i>。”
黄<i></i>充抽<i></i>抽脸皮，“蜀王<i></i>笑，<i></i><i></i><i></i>恪州，送给蜀王<i></i><i></i>胜<i></i>礼。另外，<i></i>入凉<i></i><i></i><i></i>，<i></i>巧<i></i><i></i><i></i><i></i>株四百<i></i>老山参。既<i></i><i></i>凉州境内，<i></i>便<i></i>蜀王<i></i>东西，<i></i><i></i><i></i>代劳<i></i>番，抓<i></i><i></i>头老山参，归<i></i>原主。”
“诶哟，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>思。”
待殷鹄抱<i></i>薄木盒，徐牧<i></i><i></i>，<i></i>木盒<i></i>，居<i></i><i></i><i></i>恪州商<i></i><i></i>标志。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>凉<i></i><i></i><i></i>荒漠居<i></i>，<i></i><i></i>锤<i></i><i></i>老山参。
“黄<i></i>主<i></i><i></i><i></i>。”
<i></i>聪明<i></i>打交<i></i>，<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>简单。
“哦<i></i><i></i>蜀王，<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i>沧州<i></i>，<i></i>听<i></i><i></i><i></i><i></i>消息。”黄<i></i>充继续<i></i>口。<i></i>示<i></i><i></i>模<i></i>，似乎<i></i>煞费<i></i>机<i></i>。
沧州锁<i></i>门户，<i></i><i></i>探<i></i>消息，<i></i>知<i></i>黄<i></i>充，<i></i><i></i><i></i>少<i></i>段。
“黄<i></i>主请<i></i>。”
黄<i></i>充点头，“听<i></i>，<i></i>概<i></i>十<i></i><i></i><i></i>，沧州潜入<i></i><i></i><i></i>易容高<i></i>，<i></i>带<i></i>纪帝离<i></i>沧州。”
“易容高<i></i>？”徐牧<i></i>贾周，<i></i><i></i>间<i></i><i></i>相觑。
“正<i></i>，<i></i><i></i>惜失败<i></i>。被苏皇<i></i><i></i><i></i><i></i>快剑哑奴，<i></i><i></i><i></i>剑，杀死<i></i><i></i>御<i></i><i></i><i></i>。纪帝跑回皇宫，<i></i>吓<i></i><i></i><i></i><i></i>场<i></i>病。”