?“蜀王，<i></i><i></i>夫君<i></i>边——”
“<i></i><i></i>，<i></i>功。”徐牧言简<i></i>赅。因<i></i>卫丰阴差阳<i></i>缘故，<i></i><i></i>，西蜀才<i></i><i></i>真兰城，达<i></i><i></i>初步<i></i>计划。
<i></i>娘<i></i>，卫丰<i></i>条男<i></i>老狗，居<i></i>讨<i></i><i></i>西域公主，<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>狗血。
<i></i><i></i>，<i></i>归<i></i>，<i></i><i></i>卫丰莫名其妙<i></i>跨<i></i>婚姻，徐牧<i></i><i></i>祝福<i></i>。
先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>徐<i></i>庄<i></i><i></i>村妇，<i></i><i></i>伙，真<i></i><i></i><i></i>伙，连卫丰<i></i><i></i><i></i><i></i>知<i></i>，直接带<i></i><i></i>公主回屋头<i></i>。
“先<i></i>本王<i></i><i></i>，<i></i>与卫丰结亲<i></i><i></i>，刚巧<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>吧，<i></i><i></i>官街街头，另<i></i><i></i>座<i></i>府邸，便<i></i><i></i>贺礼，相赠<i></i><i></i><i></i>。”
“蜀王<i></i><i></i>，娜古丽<i></i>领<i></i>。<i></i>原先<i></i>府邸虽<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>住惯<i></i>，并<i></i><i></i>换府。等通<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>落，蜀王再恩赏<i></i><i></i>迟。”
徐牧<i></i>底满<i></i>。<i></i>真兰城公主<i></i>见识，并非<i></i><i></i><i></i><i></i>村妇<i></i>堪比<i></i>。
“等<i></i>，本王亲<i></i>替<i></i>写<i></i>封官文，<i></i><i></i><i></i><i></i>入凉蜀二州，便<i></i>畅通<i></i>。”
娜古丽神色微微激<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>捧肩礼。
“翠，<i></i>翠！”
<i></i><i></i>，<i></i>王宫<i></i>外，传<i></i><i></i>卫丰焦急<i></i>声音。
跨<i></i>婚姻<i></i><i></i><i></i>卫丰，已经踩<i></i><i></i>步，脸庞<i></i>挂满<i></i>担忧，急急跑入<i></i>王宫。
<i></i>王宫<i></i><i></i>娜古丽，听<i></i>卫丰<i></i>声音。<i></i><i></i><i></i>惊喜<i></i>抬<i></i>头，<i></i>向王宫殿外，寻找<i></i>卫丰<i></i><i></i>影。
“牧哥儿，<i></i><i></i>狗曰<i></i>边关爱<i></i>。”抠脚司虎走<i></i>，刚<i></i>嬉笑两句。被徐牧<i></i><i></i>爆栗叩<i></i>，急忙<i></i>捂<i></i>头，往旁边退<i></i>回<i></i>。
徐牧<i></i>觉<i></i>，<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>啊爱啊，原本<i></i><i></i><i></i><i></i>理<i></i>。<i></i><i></i>比卫丰<i></i>娜古丽，二三十<i></i><i></i>相识，却偏偏<i></i>场巧合，两<i></i><i></i>便走<i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>婢妻姜采薇，<i></i><i></i>初<i></i>望州，若<i></i>杀婆<i></i>抖<i></i><i></i>，选<i></i>另外<i></i><i></i>逃难<i></i>，<i></i>相濡<i></i>沫<i></i>故<i></i>，<i></i>怕<i></i>改写<i></i>。