?“主公且<i></i>，暮云州定<i></i>万<i></i><i></i>失。”江岸<i></i>处，东方敬掷<i></i><i></i>声。
<i></i>盟<i></i><i></i>间，即将<i></i><i></i>。
怕<i></i><i></i>祸<i></i>，<i></i>先<i></i><i></i><i></i>候，徐牧<i></i>特<i></i>派<i></i>，<i></i>问<i></i><i></i>轮恪州<i></i>黄<i></i>充。<i></i><i></i><i></i>，左师仁<i></i><i></i>次，<i></i>真<i></i>玩<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>盟<i></i>处，离<i></i>襄江<i></i>算太远。<i></i>已经让马毅，<i></i><i></i><i></i>江岸设<i></i><i></i>营<i></i>。若主公遇险，则循林<i></i>入，先避杀祸。再<i></i><i></i>信号，马毅<i></i>带<i></i><i></i><i></i>接应。”
徐牧点头。<i></i>明白，身<i></i>幕僚<i></i>东方敬，<i></i>担<i></i><i></i><i></i><i></i>安危，才<i></i>设<i></i><i></i>此<i></i><i></i>计。<i></i><i></i><i></i>徐牧<i></i><i></i>，眼<i></i><i></i>左师仁，<i></i><i></i>未必<i></i>杀<i></i>。反<i></i><i></i>沧州皇室，才<i></i>东陵<i></i><i></i><i></i>梦魇。
“主公，<i></i>路珍重。”
江风呼啸，吹<i></i><i></i>身<i></i>袍<i></i>飘<i></i>。坐<i></i>木轮车<i></i><i></i>东方敬，认认真真<i></i>长揖送别。
徐牧回礼，转身<i></i><i></i>楼船。
“伯烈，莫<i></i><i></i>夜<i></i>辛劳，注<i></i>身<i></i>。<i></i>徐牧，<i></i>需<i></i>伯烈<i></i>定策<i></i><i></i>江山。”
“愿随主公。”
仰<i></i>头，跛<i></i>东方敬眼圈<i></i>红，满脸<i></i>神色，<i></i><i></i><i></i>舍<i></i><i></i>。
……
<i></i>盟<i></i><i></i>间，实则<i></i><i></i>四<i></i>。<i></i>算<i></i><i></i>路程<i></i>话，此<i></i><i></i><i></i>，<i></i>差<i></i><i></i><i></i><i></i>候<i></i>。
<i></i>路随<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>徐<i></i>军裨将，带<i></i><i></i>三千蜀卒。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>弟弟司虎，披<i></i>重甲扛<i></i>斧头，<i></i>凶神恶煞<i></i>模<i></i>，连江<i></i><i></i>鱼<i></i><i></i>敢冒头<i></i>。
约莫<i></i><i></i><i></i>半<i></i><i></i>水路，<i></i>等近<i></i>北岸，便<i></i>船改步。却<i></i>曾<i></i>，偏<i></i><i></i><i></i>候，几艘<i></i>江船，忽<i></i>挡<i></i><i></i><i></i>方。