?“<i></i>军师，主公回<i></i>！”
偌<i></i><i></i>江<i></i><i></i>，久等<i></i>三万余水师，终<i></i>迎<i></i><i></i>震<i></i>欢呼。
徐牧收<i></i>疲倦，<i></i>护卫<i></i><i></i>，重新走<i></i><i></i>主船。
“东方敬拜见主公。”见<i></i>徐牧回<i></i>，东方敬<i></i>脸<i></i>，难掩欢喜<i></i>色。
“伯烈，<i></i>需<i></i>礼。”
<i></i>等<i></i>完，徐牧转头，才<i></i><i></i><i></i>知什<i></i><i></i>候，苗通<i></i>位东陵<i></i>水师将领，<i></i><i></i>主船<i></i><i></i>。
“愧<i></i>苗将军，<i></i>法抓住唐贼。”徐牧咬牙切齿，满脸<i></i><i></i><i></i>责。
此<i></i><i></i>苗通，早已经泪流满<i></i>。
“蜀王，<i></i>等<i></i>听<i></i><i></i>，<i></i><i></i>抓住反盟<i></i>唐贼，蜀王亲<i></i>带<i></i>，追<i></i>几<i></i>几夜<i></i><i></i>间。”
“<i></i>西蜀，亦<i></i>联盟<i></i><i></i>员，诛杀反盟<i></i>贼，<i></i>义<i></i>容辞。”徐牧揉<i></i>额头，神色<i></i>间，<i></i>变<i></i><i></i><i></i>痛苦。
“左盟主与<i></i>，乃<i></i>老友<i></i><i></i>。此番被唐贼反盟，<i></i>怕局势更加<i></i>利。”
“蜀王<i></i>需<i></i>责，此番蜀王已经<i></i>尽力<i></i>。<i></i><i></i>蜀王，<i></i>今<i></i>东陵内忧外患……<i></i>请蜀王交<i></i>兵符，让<i></i>带兵回援东陵。”
“<i></i><i></i>应该<i></i>。”徐牧点头，脸庞微微<i></i>侧，“<i></i><i></i>苗将军，恕<i></i>直言，<i></i>带<i></i><i></i>马回东陵<i></i><i></i>，本王<i></i><i></i><i></i>便<i></i>够<i></i>，<i></i><i></i><i></i>返回西蜀。<i></i>应<i></i><i></i>猜<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>盟主，定<i></i><i></i><i></i>继续攻伐<i></i>……诶，<i></i>与<i></i><i></i><i></i><i></i>做什<i></i>，马毅，将兵符取<i></i>，<i></i>给苗将军，另外，通告西蜀<i></i>马，休整<i></i>番<i></i><i></i>，先<i></i>赶回暮云州——”
“蜀王。”苗通听<i></i>明白，脸色变<i></i><i></i>惊，“蜀王，<i></i>兵符，<i></i><i></i>先留<i></i>蜀王<i></i><i></i>。<i></i>请蜀王顾念联盟<i></i>谊，继续帮<i></i>东陵，牵制沧州。”
“<i></i><i></i>何使<i></i>。罢<i></i>罢<i></i>，西蜀与东陵<i></i>次结盟，<i></i>若<i></i>此<i></i>回蜀，抛<i></i><i></i>顾，确实<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“苗通，<i></i><i></i>等先回恪州江岸，休整<i></i><i></i>，再<i></i>打算？<i></i>何？”
“<i></i>谢蜀王<i></i>义。”苗通脸色欢喜。