?徐牧突<i></i>庆幸，<i></i><i></i>次，<i></i>东陵<i></i>五千山越，跟<i></i><i></i>路<i></i><i></i>。<i></i>至<i></i>，让整<i></i>局<i></i>，很快便被控制。
山越<i></i>勇猛，均分两边<i></i><i></i>，依<i></i><i></i>死守<i></i>退。<i></i><i></i>，另<i></i>三千<i></i>西蜀士卒赶<i></i>，配合<i></i>山越军，<i></i><i></i>远射，将<i></i>潮水般涌<i></i><i></i>海越<i></i>，步步逼退。
“<i></i><i></i>，<i></i>通告费将军，穷寇莫追。”骑<i></i>马<i></i>，徐牧语气沉沉。
并非<i></i>仁慈，<i></i><i></i>觉<i></i>，<i></i>其<i></i><i></i><i></i><i></i>，估计<i></i><i></i><i></i><i></i>简单。若<i></i>交州王赵棣，真<i></i>伏杀<i></i><i></i>，何必<i></i>派使臣<i></i><i></i>相迎。
<i></i><i></i><i></i>，<i></i>悲愤<i></i>海越<i></i>，<i></i><i></i><i></i>别<i></i><i></i><i></i>柄刀<i></i>。
“<i></i>叫什<i></i>？”徐牧转<i></i>头，<i></i>向<i></i>位交州<i></i><i></i>尉。
“回蜀王，某叫马秋，<i></i>裨将马鼎<i></i>族弟。”<i></i><i></i>尉抱拳，颤声<i></i>口。
“<i></i><i></i><i></i>，交州已经<i></i><i></i>怀柔<i></i>策？”
“确<i></i><i></i><i></i>。<i></i>几<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>趟海越部落，并<i></i>祸<i></i>，<i></i>送<i></i><i></i>几坛酿酒。眼<i></i><i></i><i></i><i></i>知，<i></i><i></i>海越<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>。”
听<i></i>，徐牧皱住眉头。
换<i></i>其<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>交州王伏杀，<i></i><i></i>候便该打<i></i>回府<i></i>。<i></i>徐牧<i></i><i></i>，仅犹豫<i></i><i></i>，依<i></i>决定入交州。
“马秋，海越<i></i>已退，<i></i><i></i>妨先<i></i>赶回，通报<i></i><i></i>主公。”
“蜀王，正<i></i>此<i></i>……另外，马秋谢、谢蜀王，先<i></i>信任<i></i>恩。”
<i></i><i></i>境况<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>尉，即便被泄愤杀<i></i>，哪怕<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>影响两<i></i><i></i>关系。
马秋<i></i><i></i>次单膝跪<i></i>，冲<i></i>徐牧<i></i>拜，再认真<i></i><i></i>身，带<i></i>余<i></i><i></i>几十<i></i>，匆匆往交州关赶<i></i>。
“蜀王，怎<i></i><i></i>追？”<i></i>山林走回<i></i>费夫，依<i></i>止<i></i>住<i></i>战<i></i>满满。虽<i></i><i></i><i></i><i></i>甘，<i></i><i></i><i></i>路，<i></i>确<i></i><i></i><i></i>徐牧命令<i></i>尊。