“拜见常将军。”
“<i></i>需<i></i>礼。”青<i></i>将军笑<i></i>笑，接<i></i>老卒<i></i><i></i><i></i>工具，“入秋<i></i>寒，<i></i><i></i><i></i>将晚<i></i>，<i></i>且回营，余<i></i><i></i>军务，<i></i>帮<i></i>做完便<i></i>。”
“常将军，<i></i><i></i>何使<i></i>！”
“<i></i>内城<i></i><i></i>，<i></i>兄<i></i>常<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>原边关，靠<i></i>便<i></i><i></i><i></i><i></i>群老卒，才镇守<i></i>山河。若非<i></i>常九郎初<i></i>乍<i></i>，尚<i></i>熟悉，否则按<i></i><i></i><i></i>思，<i></i><i></i>让<i></i><i></i><i></i>领<i></i>份抚恤，告老回乡<i></i>。”
“回吧，<i></i>已经<i></i>内城，申请<i></i>新<i></i>冬褥，<i></i>今夜<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>睡<i></i>暖觉<i></i>。”
<i></i>完，常九郎笑<i></i>声，循<i></i>老卒<i></i>修葺军务，慢慢忙活<i></i><i></i>。直至<i></i>色彻底暗<i></i>，常九郎才将活儿做完，揉<i></i>揉身<i></i>，准备往城墙<i></i>走。
<i></i>走<i></i>几步，冷<i></i>丁<i></i><i></i>亲卫跑<i></i>，声音带<i></i>颤抖。
“将军，<i></i><i></i><i></i><i></i>，廉、廉老将军<i></i><i></i>！”
顿<i></i>顿，常九郎忽<i></i>像<i></i>孩<i></i><i></i><i></i>，跪倒<i></i>城墙<i></i>，磕<i></i>头痛哭<i></i><i></i>。哭<i></i>双目红肿，许久<i></i><i></i>，才<i></i>亲卫<i></i>扶持<i></i>，踉踉跄跄<i></i>站<i></i><i></i>。
“吾常九郎，痛失恩师！”
“<i></i>……<i></i>见老师<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
屋<i></i><i></i>病榻<i></i>，常九郎失魂落魄<i></i>赶<i></i>，<i></i><i></i>床<i></i>气绝<i></i><i></i>影，<i></i>颤<i></i><i></i>试<i></i><i></i>几番，才继续悲哭<i></i><i></i>，跪<i></i><i></i><i></i>，冲<i></i>床榻<i></i>断磕头。
“老将军<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，尸首便埋<i></i>河州外<i></i>土丘，继续守望边关。”<i></i>旁<i></i>几<i></i>老护卫，声音哽咽<i></i>比。
“老、老师，呜呜，老师<i></i>留<i></i>话？”
“老将军弥留<i></i><i></i>，特<i></i>交待<i></i>，让<i></i>等<i></i><i></i>老卒，继续留<i></i>河州，帮<i></i>常将军守住边关。”