送<i></i>蜀州，<i></i>即<i></i>遥远<i></i><i></i>。若<i></i><i></i>，便该寄<i></i>暮云州<i></i>。
静静打<i></i>信封，徐牧<i></i>脸色，逐渐吃惊。直至<i></i><i></i>，几乎<i></i>冷<i></i>脸，将信封<i></i><i></i><i></i>撕碎。
司虎匆忙抢<i></i>碎纸，分<i></i><i></i>几处埋<i></i>。
忙活完，才神色轻松<i></i>走回，瓮声瓮气<i></i><i></i>口。
“牧哥儿，怎<i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i>。”
<i></i>吐<i></i>二字，徐牧<i></i><i></i>间，<i></i>陷入<i></i>沉思。信<i></i><i></i>内容，<i></i>实<i></i><i></i>惊<i></i>。<i></i>且<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>位老友，<i></i>留<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i>间，徐牧<i></i>陷入<i></i>沉思。
……
“徐布衣<i></i><i></i>路<i></i>马，<i></i><i></i><i></i>何？”披<i></i>巾帼战甲，妖<i></i>稳立城头。<i></i><i></i>底<i></i>担<i></i><i></i>，莫<i></i><i></i>西蜀<i></i><i></i>边。
“早<i></i><i></i>候便渡江<i></i>，<i></i>直<i></i>北<i></i><i></i><i></i>强攻。<i></i><i></i>，<i></i>方将士顽强<i></i>比，城关依<i></i>稳守。”
苏妖<i></i>沉默<i></i><i></i>，<i></i>终点<i></i>点头。继<i></i>，<i></i>抬<i></i>眼睛，环顾<i></i>城墙<i></i><i></i>厮杀。
“莫急，<i></i>场战<i></i>，很快便<i></i>转机<i></i>。”
“太<i></i>，什<i></i><i></i><i></i>转机?”
苏妖<i></i><i></i><i></i>答，<i></i>双<i></i><i></i><i></i>眸<i></i><i></i>，忽<i></i>露<i></i><i></i>丝丝神采奕奕。
“<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>，<i></i><i></i>原<i></i><i></i>，似<i></i>缺少<i></i>什<i></i>？”
“太<i></i>，恕<i></i><i></i>愚钝。”
“鹰。”苏太<i></i>露<i></i>笑容，“<i></i><i></i>知，<i></i>原<i></i><i></i>鹰禽，<i></i><i></i><i></i><i></i>思<i></i>，<i></i><i></i><i></i>敢与<i></i>争高<i></i>雄鹰。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>将，属<i></i><i></i><i></i>伍<i></i>提拔<i></i>，<i></i><i></i>老粗，<i></i><i></i><i></i>听明白。
“<i></i>原<i></i><i></i>空，<i></i><i></i>雄鹰展翅。<i></i><i></i><i></i>间，除<i></i>愿<i></i>勤王<i></i><i></i>，<i></i>亦<i></i>其<i></i><i></i>帮<i></i>。”