……
“谁懂治疫！”
“谁懂？<i></i>汗<i></i><i></i>重赏！”
<i></i><i></i><i></i><i></i>北狄<i></i>侯，强撑<i></i>身<i></i>，<i></i>断走<i></i><i></i><i></i><i></i>部落，询问<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>族<i></i>。
<i></i><i></i>惜，并<i></i><i></i>任何收获。
拓跋虎<i></i>容苍白，坐<i></i>毡帐<i></i>，咬<i></i>牙蓦<i></i><i></i>身。<i></i>诸将<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>汗<i></i><i></i>训<i></i><i></i><i></i>候——
“诸位稍等，<i></i>办<i></i><i></i><i></i>。”
拓跋虎转身，<i></i><i></i>随服侍军<i></i><i></i>奴，急急跟<i></i>往毡帐<i></i>头走<i></i>。<i></i><i></i><i></i>，整<i></i>毡帐<i></i>，弥漫<i></i><i></i>股恶臭<i></i>味<i></i>。
哪怕<i></i>神鹿<i></i>，<i></i>被熏<i></i>身<i></i><i></i>抖。
待<i></i><i></i>帐走<i></i>，拓跋虎<i></i>脸<i></i>，终<i></i>露<i></i><i></i>丝神清气爽。<i></i>颤<i></i>身<i></i>坐<i></i>，<i></i><i></i>金盆<i></i>洗净<i></i><i></i>，才语气凝重<i></i><i></i>口。
“诸位，军<i></i><i></i><i></i>懂药汤<i></i><i></i>？”
随军<i></i>北狄巫医，<i></i><i></i>喝符水<i></i>法<i></i>，并<i></i><i></i>奏效。别<i></i><i></i>法，拓跋虎<i></i><i></i>应<i></i>神鹿<i></i><i></i>建议，找懂<i></i>治疫<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>很关键。若<i></i>早两<i></i>恢复力气，<i></i><i></i>北狄<i></i>军，依<i></i><i></i>攻克河州<i></i><i></i><i></i>。
随军<i></i>，并非<i></i><i></i>纪<i></i>。<i></i><i></i><i></i>例外，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“曲雄，<i></i><i></i>野狼部落<i></i><i></i>？”
<i></i><i></i>披狼头盔<i></i>北狄<i></i>将，颤<i></i><i></i>身，“<i></i>汗，并、并<i></i>。”
“郝洪，<i></i><i></i><i></i>呢？”