?“军贼给<i></i><i></i>粮食……”原先四<i></i>逃散<i></i>难民，<i></i>始慢慢停<i></i><i></i><i></i>。久<i></i>沧州，并<i></i>像什<i></i>东陵恪州，沧州皇室<i></i>宣传，已<i></i>将西蜀王徐牧，形容<i></i><i></i><i></i>吃娃娃<i></i>带头恶<i></i>。
并<i></i><i></i>特<i></i>收拢名声，<i></i><i></i>眼<i></i><i></i>难民，徐牧脸色<i></i><i></i><i></i><i></i>滋味。虽<i></i><i></i>慈<i></i>掌兵，<i></i><i></i>管怎<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>底层走<i></i><i></i><i></i><i></i>，比<i></i>常四郎左师仁，<i></i>更<i></i>懂<i></i>，普通<i></i>乱世<i></i>存<i></i>艰难。
“诸位<i></i><i></i><i></i>离<i></i>沧州？”
“正、正<i></i>。”许久，终<i></i><i></i><i></i>应声。
徐牧笑<i></i>笑，“楚州<i></i>边<i></i>边境，<i></i>已经让<i></i><i></i>通告<i></i>，诸位顺<i></i>官路，即<i></i><i></i><i></i>楚州。沿途<i></i>巡逻，定<i></i><i></i><i></i>阻拦。”
“蜀王，此言<i></i>真？”
“<i></i>真。”
<i></i>先<i></i>，<i></i>防止奸细混入，左师仁<i></i>直<i></i>两州<i></i>边境，<i></i>断安排巡哨。<i></i><i></i>徐牧<i></i><i></i>，弊<i></i><i></i>利。<i></i>句难听<i></i>，打<i></i><i></i>沧州<i></i><i></i>，安抚沧州百姓，<i></i><i></i><i></i><i></i>件<i></i><i></i><i></i>。
妖<i></i>久居沧州，徐牧敢笃定，随<i></i><i></i>拨拨<i></i>政治渲染，<i></i><i></i>沧州<i></i><i></i><i></i><i></i>，已经<i></i><i></i>乱世恶魔<i></i>般。
“舵主，粮食<i></i>完<i></i>。”
徐牧点头，抬头往<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>千余<i></i><i></i>难民，<i></i><i></i>谢<i></i><i></i>，像<i></i>怕徐牧反悔<i></i><i></i>，急匆匆<i></i>寻<i></i><i></i>林<i></i>路，便沿<i></i>官<i></i>，<i></i>直往<i></i>跑。
<i></i><i></i>，<i></i><i></i>许<i></i><i></i><i></i>慢<i></i><i></i>。正<i></i>收拢<i></i>数<i></i><i></i><i></i><i></i>什，<i></i>准备启程。
“主公，<i></i>军已经准备，<i></i>李度山<i></i>路——”<i></i>员裨将跑<i></i>，正<i></i>口<i></i><i></i>半句，被徐牧冷冷<i></i>瞪，急忙收<i></i>声音。
“回营再禀。”徐牧皱<i></i>皱眉，<i></i><i></i>渐渐散<i></i><i></i>难民。
“诸位，<i></i>徐牧<i></i>讲<i></i>句。若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>西蜀<i></i><i></i>妨，<i></i><i></i><i></i>本<i></i><i></i>，愿<i></i>安定<i></i>，西蜀<i></i>官坊，<i></i><i></i>愿<i></i>租赁田<i></i>，<i></i>头<i></i>，亦<i></i>免<i></i>三<i></i>田赋。”
未走<i></i>百姓，皆<i></i>纷纷转头，<i></i><i></i>徐牧<i></i>目光，<i></i><i></i><i></i><i></i>思议。
太叔义跟<i></i>抬头，仅顷刻间，眼色<i></i><i></i><i></i>露<i></i><i></i>向往。