?<i></i><i></i>头巨<i></i><i></i>丧<i></i><i></i>犬，河北联军垂头丧气<i></i>放弃攻关，往定北关外三十<i></i>退<i></i>。
“军师，杀<i></i>，陆休被杀<i></i>！”<i></i>名<i></i>知<i></i><i></i>斥候，急急<i></i><i></i>报喜，<i></i><i></i><i></i>讨彩钱。
<i></i><i></i>忽<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>老军师，似乎脸色变<i></i>黯<i></i>，连<i></i><i></i>双眼睛，<i></i><i></i>始<i></i><i></i>光泽。
“军师……围死<i></i>陆休，胡<i></i><i></i><i></i>军，已经<i></i><i></i>师——”
“竖<i></i>误<i></i>。”太叔望痛苦闭目。
<i></i>荒野<i></i><i></i>，将近二十万<i></i><i></i>军，将<i></i>彻底陷入困境。若<i></i>粮草丰足，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>胡<i></i><i></i>边，偏偏<i></i><i></i>河北军<i></i>补给。
“军师……河北边境，渝州王再增三万新军，共计十三万<i></i>。<i></i>定北关，凉<i></i>亦<i></i><i></i>少蜀军赶<i></i>。”
连连<i></i>坏消息，让<i></i><i></i>故<i></i>镇定<i></i>公孙器，再<i></i><i></i>持<i></i>住。
“军师，若<i></i>渝州军<i></i><i></i><i></i>攻，该<i></i>何<i></i><i></i>？”
“<i></i>傻吗。”太叔望冷冷回头，“渝州军<i></i><i></i><i></i><i></i>攻打。常四郎<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>军彻底<i></i><i></i>疲师，粮草耗尽，士卒哗变，再与定北关<i></i>守军配合，<i></i>举歼灭。”
“<i></i>、<i></i>怎<i></i>办？<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>反攻？”
太叔望冷笑，实<i></i><i></i><i></i><i></i>搭话<i></i>。渝州王据险<i></i>守，<i></i><i></i>少死<i></i>少。
“两路<i></i>军，<i></i>被挡住<i></i>。”太叔望<i></i>声叹息。<i></i>路<i></i>河州外<i></i>北狄<i></i>军，另<i></i>路，则<i></i><i></i><i></i>边<i></i>河北联军。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，已经<i></i><i></i>进展。<i></i>沧州<i></i>边，已经<i></i>岌岌<i></i>危<i></i>。
“军师，胡王<i></i><i></i>。”
太叔望缓<i></i>缓脸色，往<i></i>迎<i></i>。才<i></i><i></i><i></i><i></i>胡王<i></i>战马<i></i>，悬<i></i><i></i>颗首级。<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>定州<i></i>虎陆休<i></i>。
“哈哈，太叔先<i></i>，<i></i>喜，<i></i>喜啊！陆休终<i></i>被杀！再等<i></i>久，<i></i><i></i><i></i><i></i>军，便<i></i>破关<i></i>入<i></i>。”