<i></i>妖<i></i>，定<i></i><i></i><i></i><i></i>茧<i></i>缚，<i></i>先<i></i>步迅速离<i></i>皇<i></i>。至<i></i>离<i></i>皇<i></i><i></i>法<i></i>，极<i></i><i></i><i></i><i></i>通向城外<i></i>密<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>，<i></i>此歹毒。”
听完徐牧<i></i>分析，殷鹄声音<i></i>恨。
“困兽<i></i>斗，往往<i></i><i></i>骇<i></i><i></i>。”
“幸<i></i>舵主造<i></i><i></i>木鸢，否则，<i></i><i></i><i></i>等<i></i><i></i>，必<i></i><i></i><i></i>场<i></i>祸。舵主，需立即禀报山<i></i><i></i>友军。”
“<i></i><i></i>。”
徐牧沉思<i></i>番，“<i></i>亦<i></i>另<i></i><i></i>计划，让皇<i></i><i></i>攻<i></i>破。”
……
沧州，皇<i></i>。
站<i></i>城墙，<i></i><i></i>城外密集<i></i>盟军营<i></i>，苏妖<i></i><i></i>脸<i></i>，露<i></i><i></i>丝冷<i></i>。
<i></i>听<i></i><i></i>，连<i></i>徐布衣<i></i><i></i><i></i><i></i>线。<i></i><i></i><i></i><i></i>知，<i></i><i></i>今<i></i>剩<i></i><i></i><i></i>座<i></i>城。<i></i>城<i></i>破，<i></i><i></i>势力，将<i></i>复存<i></i>。
“太<i></i>，刚才斥候<i></i>报，<i></i>空<i></i>飞<i></i><i></i><i></i>古怪<i></i><i></i>鸟。”
“什<i></i><i></i>鸟？太叔义，<i></i><i></i><i></i>恶兆<i></i>像？”
“并<i></i><i></i>……”太叔义叹<i></i>气。
“<i></i>若像鸟儿<i></i>般，<i></i>飞<i></i><i></i><i></i><i></i>，带<i></i><i></i><i></i>孩<i></i>，飞<i></i>沧州。”
苏妖<i></i>淡淡<i></i>笑。
“太<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>翅膀。”
“莫<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
苏妖<i></i>摇<i></i>头，“让<i></i>准备<i></i><i></i><i></i>，办<i></i><i></i>何<i></i>？”
“太<i></i>放<i></i>，收集<i></i><i></i>火油，<i></i><i></i>各<i></i>易燃物，<i></i>准备妥<i></i><i></i>。<i></i><i></i>放<i></i><i></i>南门方向……<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>话，城<i></i><i></i>百姓，便<i></i><i></i>跟<i></i>遭殃——”
太叔义收<i></i>声音，<i></i><i></i>再<i></i><i></i><i></i>。<i></i>突<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>始，<i></i>并<i></i>喜欢打仗。哪怕跟<i></i><i></i><i></i><i></i>父亲，<i></i><i></i><i></i>少<i></i>兵法韬略，<i></i>依<i></i><i></i>喜欢。