左师仁抬<i></i>头，舒服至极<i></i><i></i>口。
“<i></i><i></i>，清点皇宫<i></i><i></i>物件，统<i></i>运<i></i>仓房。等庆功宴<i></i>，本盟主再做主，犒赏三军！”
“主公，金銮殿<i></i><i></i>鎏金椅，<i></i><i></i><i></i>座龙椅……<i></i><i></i><i></i>放<i></i>仓房？”
<i></i><i></i>，旁边<i></i><i></i>东陵裨将走<i></i>。
徐牧<i></i><i></i>声色<i></i>侧<i></i>眼睛。
“<i></i><i></i>放<i></i>仓房，休<i></i>再问！”
左师仁皱眉<i></i>令。眼神间，却往金銮殿<i></i>方向，瞟<i></i><i></i>几<i></i>。
徐牧平静<i></i>转回<i></i>头。
“赵兄，武备库<i></i>边，尚<i></i><i></i>少金银器甲，<i></i><i></i>妨先<i></i><i></i><i></i>。”
左师仁<i></i><i></i>口。
闻言<i></i>赵棣，<i></i><i></i><i></i>番推辞<i></i><i></i>，才连连告辞，带<i></i>亲卫往武备库<i></i>方向走<i></i>。
徐牧明白，<i></i>其<i></i><i></i>拉拢，其二，<i></i>左师仁<i></i>话<i></i>讲。
“徐兄，<i></i><i></i><i></i>皇宫走走，<i></i>何？”
“左盟主<i></i>邀，再<i></i><i></i><i></i>。”
徐牧笑<i></i>笑。刚巧，<i></i><i></i><i></i>帮衬<i></i><i></i>袁松<i></i><i></i><i></i>，<i></i>算寻<i></i>机<i></i><i></i>。
“陵王饶命，蜀王饶命！”
几十<i></i>被捆<i></i><i></i>太监，<i></i>纪各异，见<i></i>徐牧<i></i>左师仁走<i></i>，尽皆纷纷<i></i>口。
“交回<i></i>宝，<i></i>便放<i></i><i></i>回乡<i></i>。”
左师仁淡淡<i></i>口，“<i></i><i></i><i></i>太监宫娥，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>怜<i></i>。<i></i>初袁安造宫，<i></i><i></i>阉<i></i><i></i><i></i>，便<i></i>赐食<i></i>法，拉<i></i><i></i>少<i></i>入宫。<i></i>场乱世，<i></i>怜<i></i><i></i><i></i>百姓。”
<i></i><i></i>左师仁<i></i><i></i>番感慨，徐牧<i></i>信<i></i>半分，<i></i>表<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>笑<i></i><i></i><i></i>句。
“左盟主，<i></i>愧仁王<i></i>名。”
“徐兄啊，按<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i>约定，打<i></i><i></i>沧州，便<i></i>分<i></i>分<i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i>幼帝<i></i>死<i></i>。<i></i><i></i>，<i></i>——”