清晨，阳光才铺<i></i><i></i><i></i>，徐牧便已经揉<i></i>老腰，走入<i></i>熟悉<i></i>王宫。
贾周微微<i></i>笑，“主公，需注<i></i>身<i></i>啊。”
“<i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i><i></i>文龙，<i></i>近西蜀<i></i><i></i>况，<i></i>何<i></i>？”
久<i></i>沧州，<i></i>体<i></i><i></i>，西蜀<i></i>政<i></i><i></i>归<i></i>贾周处理。
“并<i></i>问题。按<i></i>主公留<i></i><i></i>策略，正<i></i>稳步<i></i>展。将<i></i>秋收，<i></i><i></i>轮<i></i>西蜀<i></i>粮草，<i></i>怕<i></i>堆满仓<i></i>。”
入蜀三<i></i>，<i></i>管<i></i>徐牧<i></i><i></i>贾周，几乎<i></i>费尽<i></i><i></i><i></i>力气，<i></i><i></i>蜀州<i></i>积粮铸器。
“<i></i><i></i>，已经<i></i><i></i>群雄争霸<i></i><i></i>。”
贾周抬头，声音<i></i><i></i><i></i>容。
灭掉妖<i></i>，袁<i></i>皇室<i></i><i></i>。<i></i>管哪<i></i><i></i>诸侯王，<i></i>底<i></i>明白，眼<i></i><i></i>争帝<i></i><i></i><i></i><i></i>机。
“主公需定策略。<i></i><i></i><i></i>猜，若<i></i><i></i>争霸<i></i>举，主公<i></i>目标，应<i></i><i></i><i></i>江南<i></i><i></i>。”
“确<i></i>江南。”
拿<i></i>茶壶，徐牧帮<i></i>贾周斟<i></i><i></i>盏。
“<i></i>今<i></i><i></i><i></i>三十州，若<i></i>势力<i></i><i></i><i></i>，<i></i>疑<i></i>渝州王。占据十州<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>世<i></i>支持，再加<i></i>内城富庶，<i></i>口诸<i></i>。<i></i>管怎<i></i><i></i>，渝州王<i></i><i></i>帝王<i></i>相。”
徐牧沉默点头。
“若<i></i>渝州王势<i></i>称帝，虽<i></i><i></i>，与主公<i></i>老友<i></i><i></i>，亦<i></i>共患难<i></i>谊，渝州王活<i></i><i></i><i></i>，或许<i></i><i></i><i></i>西蜀<i></i><i></i>。<i></i>渝州王故<i></i><i></i><i></i>呢？<i></i><i></i>继承<i></i>，<i></i><i></i>储君，<i></i>放任<i></i>西蜀幼主，坐镇南疆与江南吗？”
。