桂月末，蜀州<i></i>秋收，慢慢入<i></i>尾声。按<i></i>徐牧<i></i>贾周<i></i>商量，蜀州<i></i>带内<i></i>郡县，凡产粮<i></i><i></i>，<i></i><i></i>关口派军驻守，旨<i></i>遮住秋收<i></i>丰<i></i>虚实。
带<i></i>满身<i></i>疲劳，徐牧刚回<i></i>王宫。
“孙勋，世<i></i>呢？”
“世<i></i><i></i>找仨爷爷<i></i>。”
徐牧<i></i>点<i></i>语，<i></i>兜<i></i>光屁屁，满<i></i><i></i><i></i>跑<i></i>跑<i></i>。
孙勋脸色带<i></i>犹豫，“主公，<i></i>打<i></i><i></i>报告。”
“怎<i></i>？”
“仨爷爷带<i></i><i></i>世<i></i>……<i></i>结伴吃酒<i></i>。”
“孙勋，徐桥两岁<i></i><i></i>——”
“主公<i></i><i></i>西蜀<i></i><i></i>，<i></i>仨<i></i>瞒<i></i>王妃，经常带<i></i><i></i>世<i></i>，<i></i>酒台<i></i>耍。”
<i></i>特<i></i>。
徐牧<i></i>身，往王宫外直直走<i></i>。果<i></i>其<i></i>，才走<i></i>三老常聚<i></i>楼台，便<i></i>见<i></i>徐桥坐<i></i>仨老头<i></i>间，<i></i>筷<i></i>沾<i></i>酒，沾<i></i>口便<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>模<i></i>，磕<i></i>粒花<i></i>米儿。
“徐桥！”
徐牧沉<i></i>脸。
……
“怎<i></i>？<i></i>徐牧<i></i>怎<i></i>？”
诸葛瘸抬头，将徐桥护<i></i>身<i></i>。
陈打铁<i></i>鼓<i></i>脸，“打<i></i>仗回<i></i>，脾气见长啊，<i></i>知<i></i>吼儿<i></i><i></i>。三<i></i>爹<i></i><i></i>呢，若<i></i><i></i>，<i></i><i></i>仨<i></i>吼<i></i>几句？”
“<i></i>儿，算啦算啦。”
老秀才<i></i>劝<i></i>，“桥儿并未<i></i>饮，顶<i></i><i></i>筷<i></i>沾<i></i><i></i>。<i></i>两<i></i>老瘸儿犯<i></i>脑风，戒酒半月余<i></i>，今<i></i>才聚<i></i>聚。”
徐牧顿<i></i>顿，往诸葛瘸<i></i><i></i>，果<i></i>，<i></i><i></i><i></i>精神抖擞<i></i>诸葛范，<i></i><i></i>今，已<i></i><i></i><i></i>藏<i></i>住<i></i>垂老，<i></i>及憔悴。
<i></i>酒庄<i></i>始，<i></i>仨<i></i>便<i></i>直留<i></i><i></i><i></i>。其<i></i><i></i>感<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>且，<i></i>很<i></i><i></i><i></i>候，<i></i>曾给徐牧很<i></i><i></i>帮助。
。