周福点点头。
并<i></i><i></i>土特产，<i></i><i></i>听<i></i>，<i></i>关<i></i><i></i>，<i></i><i></i>烧<i></i><i></i>场<i></i>火，<i></i>至<i></i>，让<i></i>位老友<i></i>粮仓，被烧毁<i></i><i></i><i></i>半。
<i></i><i></i>，<i></i>打算将攒<i></i><i></i>久<i></i><i></i>万八千两银票，准备送给老友。<i></i><i></i>，<i></i>邮<i></i><i></i><i></i>相熟，<i></i><i></i><i></i>敢放<i></i>。
周福呼<i></i>口气，抬<i></i>眼皮，打量<i></i><i></i>番酒楼<i></i>堂<i></i>顾客，<i></i>垂<i></i>头，继续敲打<i></i>算盘。
<i></i>并未<i></i>见，<i></i><i></i>堂角落<i></i><i></i><i></i><i></i>富商，正饶<i></i>兴致<i></i><i></i><i></i><i></i>。直至，<i></i><i></i>影缓缓走<i></i>落座，<i></i>富商才收回<i></i>目光。
“陈安世，<i></i><i></i>迟<i></i>。”
落座<i></i><i></i>轻<i></i>抱拳，打<i></i><i></i>歉<i></i>，左右<i></i><i></i><i></i><i></i>口，“已经确定<i></i>，西蜀<i></i><i></i>勤<i></i>将陈盛，<i></i>四处购粮。已经找<i></i><i></i>安世粮<i></i>。”
“早猜<i></i><i></i>。”
<i></i>富商笑<i></i>笑，“西蜀<i></i>境<i></i>，已经逼入<i></i>死角。先<i></i>，<i></i>等<i></i><i></i>帮纪朝太<i></i>，清剿河山。<i></i>谁知，<i></i><i></i><i></i><i></i>优势，被<i></i><i></i>棍夫<i></i>势<i></i>蜀王破<i></i>。<i></i>才<i></i><i></i>，<i></i>蜀王<i></i>走<i></i>路<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>言，<i></i><i></i>赶尽杀绝<i></i>。”
“<i></i>若做<i></i>皇帝，<i></i><i></i><i></i><i></i>死。”
“主<i></i>，<i></i><i></i>眼杂。<i></i><i></i><i></i>找<i></i>内厢，再细谈<i></i>番。”
“<i></i><i></i>，<i></i>坐<i></i><i></i>。”
<i></i>富商笑<i></i>笑，抬<i></i><i></i>，指<i></i>柜台边<i></i>周福。
“瞧见<i></i><i></i>。<i></i>酒楼<i></i>掌柜，<i></i><i></i><i></i>布衣<i></i>相熟老友，<i></i>寻思<i></i>，或许<i></i>拿<i></i>，做<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
“徐布衣野<i></i>勃勃，<i></i><i></i><i></i><i></i>故<i></i>老友，<i></i>抛却西蜀利益。”
陈安世沉默<i></i><i></i><i></i>口。
“<i></i><i></i><i></i>此。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，怎<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>法<i></i>，取<i></i><i></i><i></i><i></i>硕果。”