“主公，江水湍急，容<i></i><i></i><i></i>尸体，已经寻<i></i><i></i><i></i>。”
捞尸<i></i>几<i></i>士卒，站<i></i><i></i>艘<i></i>舟<i></i>，痛声<i></i>口。
呆呆<i></i>坐<i></i>许久，左师仁才<i></i><i></i>身，踩<i></i>甲板往<i></i>走<i></i>。此<i></i>，跟<i></i><i></i><i></i><i></i>诸<i></i>将军谋士，已经<i></i>敢<i></i>言。
唯<i></i>呼啸<i></i>江风，<i></i>脸庞刮<i></i>，似乎<i></i>诉<i></i><i></i>什<i></i>。
“久等。”
左师仁扶<i></i>袍<i></i>坐<i></i>。先<i></i><i></i><i></i>快，已经藏<i></i><i></i><i></i>。
“陵王<i></i>笑，此<i></i>关乎重<i></i>，<i></i><i></i>理解<i></i>。”
“<i></i><i></i>请教，先<i></i><i></i>？”
青<i></i>神色平静，“凌苏，表字齐德。内城<i></i><i></i><i></i>，<i></i>刚巧<i></i>北<i></i>赶<i></i>。”
“<i></i>礼，凌先<i></i>。”
左师仁抬头，眯<i></i><i></i>眼睛。
“敢问先<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>何助<i></i>？若<i></i><i></i>送粮草<i></i>暗<i></i>，<i></i><i></i>东西，<i></i>东陵亦<i></i><i></i><i></i>解决。”
凌苏神色<i></i>变，“左王<i></i>知，<i></i>今<i></i>东陵，已经陷入<i></i>泥潭<i></i>势。<i></i>岸<i></i>崛<i></i><i></i>势<i></i>袁松，北<i></i><i></i>半壁江山<i></i>渝州王。”
顿<i></i>顿，凌苏拂<i></i>袖<i></i>，露<i></i>白皙<i></i><i></i>臂，指<i></i>西<i></i><i></i>方向。
“<i></i>关键<i></i>，<i></i>西<i></i><i></i>位置，<i></i><i></i>东陵<i></i><i></i>敌，西蜀徐布衣。<i></i><i></i>，<i></i>才<i></i>左王<i></i>东陵，陷入<i></i>泥潭<i></i>，<i></i><i></i><i></i>慎，便<i></i>满盘皆输。”
左师仁沉默点头。<i></i>知<i></i>，<i></i>并<i></i><i></i>凌苏<i></i>危言耸听。东陵<i></i>形势，已经<i></i>太稳<i></i>。若非<i></i>此，<i></i>亦<i></i><i></i><i></i>粮王<i></i><i></i>谋合。
“左王，袁松<i></i>徐布衣，按<i></i><i></i><i></i>估计，已经<i></i>合谋<i></i>吧？”
凌苏敲<i></i>敲案台，“左王<i></i><i></i><i></i>形势，<i></i>比江<i></i><i></i><i></i>舟，却偏<i></i>遇<i></i><i></i>风暴<i></i><i></i>气。”
左师仁咬<i></i>牙。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>凌苏<i></i>话，彻底击<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
。