“报——”
<i></i>骑斥候，急急奔<i></i>陈水关<i></i>，将信箭射<i></i>城楼。
<i></i>等拔<i></i>信箭，<i></i><i></i>几眼<i></i><i></i>，左师仁<i></i>脸色，<i></i><i></i><i></i>变<i></i><i></i>冷。旁边<i></i>凌苏，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，沉默久久。
“齐德，徐布衣终归<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
将信撕碎，左师仁<i></i>容冷笑。
“唇亡齿寒？<i></i><i></i>救袁松，<i></i><i></i>，便<i></i><i></i>取死路。齐德，<i></i><i></i>瞒<i></i>。直<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>通，<i></i><i></i>卖酒水<i></i>东<i></i>，<i></i>何<i></i><i></i>步步，坐<i></i><i></i>蜀王<i></i>位。”
“固<i></i><i></i>袁侯爷<i></i>帮扶。<i></i>更<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>本<i></i>。”
凌苏<i></i><i></i>讥讽，语气间反<i></i><i></i><i></i>份担忧。
“号三万<i></i>军，<i></i>估计<i></i>话，徐布衣<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>万<i></i>。<i></i><i></i><i></i>万<i></i>，却给<i></i><i></i>等<i></i><i></i><i></i>威慑力。”
凌苏抬头，缓缓眯<i></i>眼睛。
“主公觉<i></i>，<i></i>今<i></i>战势<i></i><i></i>，<i></i>东陵<i></i>攻方？或<i></i>守方？”
“<i></i><i></i><i></i>攻方，<i></i><i></i>直攻<i></i>东莱三州。”
凌苏摇头，“<i></i><i></i>，徐布衣<i></i><i></i>，<i></i>等便<i></i><i></i>守坚<i></i><i></i>方。若按<i></i><i></i>建议，主公切<i></i><i></i>贸<i></i><i></i>战，守<i></i>陈水关<i></i>，<i></i>需<i></i>耗<i></i><i></i><i></i>间，<i></i>二军<i></i>师<i></i>锐气，便<i></i>瓦解。<i></i><i></i><i></i>，久<i></i>战果<i></i><i></i>，徐布衣<i></i><i></i>退回西蜀。”
“虽<i></i>，<i></i>东陵兵力强势，<i></i><i></i><i></i>名树<i></i>影，徐布衣扬名<i></i><i></i>久矣，<i></i>兵<i></i>神入化，<i></i>等<i></i>宜打城外<i></i>战。”
“<i></i>打赢徐布衣，急智<i></i><i></i>取。<i></i><i></i><i></i><i></i>，便<i></i>入<i></i><i></i>圈套。”
左师仁<i></i><i></i><i></i>，“齐德<i></i><i></i>思，<i></i><i></i>消耗<i></i><i></i>？”
。
凌苏点头，“并非<i></i>耗军粮，<i></i><i></i>耗西蜀<i></i>东莱，<i></i>二军<i></i>耐<i></i>。<i></i>今<i></i>袁松，腹背皆敌，<i></i>讲句难听<i></i>，<i></i><i></i>袁松<i></i>边，<i></i><i></i><i></i>溃败<i></i>势，<i></i><i></i><i></i>内城<i></i>渝州王，<i></i>谋取<i></i><i></i><i></i>利益，<i></i>定<i></i><i></i>军南<i></i>，伺机占领东莱。”
“<i></i><i></i><i></i>间，<i></i>利益驱使<i></i><i></i>，很<i></i><i></i><i></i><i></i>变<i></i>疯<i></i>。”
<i></i>旁<i></i>左师仁，深<i></i><i></i><i></i>。