“申屠将军，<i></i><i></i>什<i></i>建议？”
。
申屠冠<i></i><i></i><i></i>，“继续伐林即<i></i>。伐林<i></i><i></i>，便引水润土。<i></i><i></i>，<i></i>陈水关外，<i></i><i></i>设<i></i>更<i></i><i></i>埋伏。”
徐牧听<i></i>。<i></i>底其实很明白，<i></i>申屠冠<i></i><i></i><i></i>，肯定<i></i>藏<i></i>其<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>申屠冠<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>追问。
西蜀<i></i>东莱，迫<i></i>东陵<i></i><i></i><i></i>威势，唇亡齿寒<i></i>原因，才决定暂<i></i>联<i></i>。
“长弓，司虎，<i></i>二<i></i><i></i>探哨营，明<i></i><i></i>，增派<i></i>倍<i></i><i></i><i></i>，注<i></i>防范。”
算<i></i><i></i><i></i>蠢计，<i></i>假喜报<i></i><i></i>，陈水关<i></i><i></i>凌苏，应该<i></i><i></i>筹谋退敌<i></i>策<i></i>。
“蜀王，<i></i>位隐麟，亦算<i></i>奇<i></i><i></i>。原先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>报，<i></i>陈水关<i></i>，<i></i><i></i><i></i>士卒哗变，<i></i>假喜报<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，似<i></i><i></i><i></i><i></i>稳住<i></i>。”
徐牧<i></i>平静<i></i>笑，“申屠将军，<i></i><i></i>且<i></i><i></i>，<i></i>位隐麟<i></i><i></i><i></i>，<i></i>何填<i></i><i></i>口<i></i>坑吧。”
蹲<i></i><i></i><i></i><i></i>司虎，闷闷<i></i>站<i></i><i></i><i></i>。
“牧哥儿，若<i></i><i></i><i></i>带<i></i><i></i>，挑<i></i><i></i>头再<i></i>城<i></i>，告诉陈水关<i></i><i></i>士兵，<i></i><i></i>凌苏<i></i>骗<i></i>！”
“<i></i><i></i><i></i>举。”
徐牧摇头。司虎<i></i>般做法，凌苏<i></i>解释<i></i>挑拨离间，<i></i><i></i><i></i>丝毫<i></i><i></i><i></i>。
“司虎，先按<i></i>军令<i></i><i></i>。”
司虎连<i></i>骂<i></i>三句“凌苏狗夫”，才领<i></i>军命退<i></i><i></i>边。
夜尽<i></i>明。
烧<i></i>半宿<i></i>火烟，终<i></i>慢慢将息。<i></i>片狼藉<i></i>，战死<i></i>联军士卒并<i></i>算<i></i>，反<i></i><i></i>袭营<i></i>陈水关轻骑，连<i></i>带马<i></i>，烧死<i></i><i></i>少。
<i></i>应<i></i>算踢<i></i>铁板<i></i>。
走<i></i>土坡，徐牧<i></i>目光，<i></i>直远眺<i></i><i></i>方。此处算居高临<i></i>，隐约间，<i></i><i></i><i></i>清陈水关<i></i>模糊轮廓。