“吴州<i></i>叛乱，已经<i></i>烧<i></i>陵州<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>久，便<i></i>烧<i></i>楚州<i></i>沧州。<i></i>已经<i></i>信给<i></i>主公，欲<i></i>亲<i></i>平叛。”
“将军，<i></i>听<i></i>吴州<i></i>镇州将蔡猛，已经<i></i>师<i></i>三万余<i></i>，已经往叛军<i></i>方向攻<i></i>——”
。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>喜功<i></i>废物。”
康烛冷<i></i>脸，恢复杀伐<i></i>色，“若让<i></i>查<i></i><i></i>，费夫被杀<i></i><i></i><i></i><i></i>猫腻，<i></i><i></i><i></i><i></i>斩<i></i><i></i>！”
整<i></i>东陵，除<i></i>左师仁，康烛<i></i><i></i>二<i></i>敢<i></i><i></i>句话<i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>嚼舌山越<i></i><i></i>忠，被康烛听<i></i><i></i><i></i>，直接带刀入府，<i></i>刀劈死<i></i>府<i></i>。<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>左师仁<i></i>嘉奖。
“将军……<i></i><i></i>越<i></i>，<i></i><i></i>觉<i></i>费夫<i></i><i></i><i></i><i></i>简单。将军莫非<i></i><i></i>帮忙平冤？”
康烛摇头，“平冤<i></i><i></i>义，<i></i><i></i>再做。<i></i><i></i><i></i>做<i></i>，<i></i>扑灭东陵叛乱<i></i>火势。吴州<i></i>蔡猛，<i></i><i></i><i></i>相信<i></i>。<i></i>打算，亲<i></i><i></i><i></i><i></i>趟。”
“将军<i></i>离<i></i>李度城？李度城外，西蜀<i></i>跛<i></i>军师，已经<i></i>集合<i></i>军，扬言攻打<i></i>。”
“牵制<i></i>计罢<i></i>，<i></i><i></i>合适<i></i>契机，跛<i></i><i></i><i></i>强攻<i></i>。<i></i><i></i>明白，跛<i></i>牵制，吴州叛乱，<i></i><i></i>套套<i></i>祸<i></i>，实则<i></i>连<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>蔡猛<i></i><i></i>蠢材<i></i><i></i>力，<i></i>挡<i></i>住，哪怕匆忙集结<i></i>三万<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>群乌合<i></i>众。”
康烛继<i></i>眉头紧皱，“<i></i>算<i></i>算，至<i></i>十<i></i><i></i><i></i>间，<i></i>管平叛<i></i>何，<i></i><i></i><i></i>赶回李度城。尔等留守李度城，寻<i></i><i></i><i></i>身材相似<i></i><i></i>，披<i></i><i></i><i></i>战甲，每<i></i>晨暮<i></i><i></i>，<i></i>城楼<i></i>巡视<i></i>遍。”
“若跛<i></i>真敢攻城，<i></i>定<i></i><i></i>立即赶回。”
几<i></i><i></i>腹<i></i>将，<i></i>知晓<i></i><i></i>将军<i></i><i></i>思，犹豫<i></i><i></i><i></i>相劝。
“另外，木风部落<i></i><i></i>悍勇异常，<i></i>五万山越营<i></i>，加<i></i><i></i>亦<i></i>三四千<i></i>，若<i></i><i></i><i></i>知晓<i></i>费夫<i></i><i></i><i></i>，李度城恐怕<i></i><i></i>乱。切记，封锁李度城外<i></i>消息<i></i>往。”
“此<i></i>平叛，安全<i></i><i></i>，<i></i><i></i>打算<i></i><i></i>山越营，<i></i>带两千亲兵即<i></i>。”