深夏，李度城<i></i><i></i>空，约莫<i></i>急雨将至，<i></i><i></i><i></i>变<i></i>朦朦胧胧。乍<i></i><i></i>山风，吹<i></i>城头<i></i><i></i>旌旗，<i></i>断呼呼<i></i>响。
<i></i>即便<i></i>此，<i></i>李度城各<i></i>城门<i></i>守备<i></i>，守卒<i></i>增<i></i>减。
<i></i>将康烁，更<i></i><i></i>露沉稳<i></i>态。并<i></i><i></i>因<i></i>蜀军<i></i>迂回，<i></i><i></i>任何<i></i>明智<i></i>决定。
“<i></i>康烁便<i></i><i></i>座山峦，浑<i></i><i></i><i></i>。城<i></i><i></i>跛<i></i>军师，<i></i>奈<i></i>何呢？”
“先<i></i>吾主左师仁，<i></i>及南海盟<i></i><i></i>军，共伐李度城……”
<i></i><i></i><i></i>话，康烁<i></i>知<i></i><i></i>几次，却依<i></i>乐此<i></i>疲。<i></i><i></i>底<i></i>，<i></i>终归<i></i>放<i></i><i></i>。<i></i><i></i>等<i></i><i></i>线<i></i>军回师，<i></i><i></i>，蜀<i></i>便<i></i><i></i>任何法<i></i>。
“康将军，李度城<i></i>，西蜀<i></i><i></i>马<i></i>像越<i></i>越少<i></i>？”
<i></i>裨将<i></i><i></i>禀报。
“<i></i>兄<i></i><i></i>，跛<i></i>擅长定计，<i></i>需怀疑，定<i></i><i></i>藏兵<i></i>。若<i></i>等<i></i>城剿杀，<i></i>怕<i></i><i></i><i></i>埋伏。城<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>蜀<i></i>啊，<i></i><i></i>诱敌<i></i>幌<i></i>。”
康烁笃定<i></i>笑。
“兵<i></i>将挡，水<i></i>土掩，李度城安稳<i></i>虞！”
康烁并<i></i>知，此<i></i>，整<i></i>西蜀<i></i>南<i></i>兵力，<i></i><i></i>针<i></i>李度城，<i></i>展<i></i><i></i><i></i>场争分夺秒<i></i>迂回战。
踏踏。
疾<i></i><i></i>马车，<i></i><i></i><i></i>颠簸<i></i>厉害。<i></i>即便<i></i>此，<i></i>马车<i></i><i></i>东方敬，并<i></i><i></i>任何<i></i>疲<i></i>。
已经两<i></i><i></i><i></i><i></i>间，按<i></i>先<i></i><i></i>计划，<i></i>及<i></i>图<i></i><i></i>路线，<i></i>必须三<i></i><i></i>内，带<i></i><i></i>军，迂回赶<i></i>莲城。
<i></i>莲城，<i></i><i></i>沧州南<i></i><i></i>入口<i></i>郡。夺<i></i>复<i></i>死守，便<i></i>挡住<i></i><i></i>驰援<i></i><i></i><i></i>东陵军。<i></i>因此，将李度城变<i></i><i></i>座孤城。