左师仁抬头，扫<i></i><i></i>眼康烛。犹豫<i></i><i></i>，终归<i></i><i></i>呵斥。
“李度城<i></i>，尚<i></i>二三<i></i>月<i></i>粮草。主公放<i></i>，二三<i></i>月内，<i></i><i></i><i></i>破<i></i>围势，便<i></i>问题。”
康烛<i></i><i></i><i></i>，安慰<i></i>句。
实际<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>底，<i></i>极<i></i>焦急<i></i>。离<i></i>李度城<i></i><i></i>候，<i></i>担<i></i><i></i>失，将<i></i><i></i><i></i>兵力，<i></i>屯<i></i><i></i>城<i></i>。
<i></i><i></i><i></i>候，<i></i>觉<i></i>跛<i></i>攻<i></i><i></i>李度城，<i></i><i></i>便毫<i></i>机<i></i>。
“跛<i></i>东方敬，其才智，已经<i></i>输<i></i>毒鹗<i></i>。”
凌苏<i></i>皱住眉头，“迂回取<i></i>莲城，<i></i><i></i>，<i></i><i></i>死守<i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i>东陵<i></i>军入沧州<i></i>挡路石。<i></i>且，<i></i><i></i>断<i></i>粮<i></i>，截<i></i>李度城<i></i>军<i></i>退路。”
“陆路<i></i><i></i>，水路<i></i>何？毕竟<i></i>东陵水师，<i></i><i></i><i></i>精锐。”
左师仁沉声<i></i>。
“若<i></i>猜，西蜀<i></i>水师，趁<i></i><i></i><i></i>空档，已经<i></i><i></i>沧州<i></i>江域。”
<i></i>先<i></i>，<i></i><i></i>接应左师仁，康烛已经带走<i></i><i></i>半<i></i>水师<i></i>马。<i></i>重新调集，<i></i>颇费<i></i>番功夫。
“原先吴州境内<i></i>叛乱，<i></i>估摸<i></i>，<i></i><i></i><i></i>莲城攻破<i></i>消息<i></i>，<i></i><i></i>很快赶<i></i>，<i></i>东方敬<i></i>合。”
“<i></i>计策，属实<i></i><i></i>箭三雕<i></i>。”
左师仁听<i></i>烦躁，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>解决<i></i>法<i></i>。李度城内<i></i>其<i></i>士卒<i></i><i></i><i></i>，若<i></i><i></i>五万山越营<i></i><i></i>问题，<i></i><i></i>东陵拿什<i></i>争<i></i><i></i>。
“战<i></i>新败，士卒骤减。若按<i></i><i></i>建议，主公<i></i>需再计较<i></i>失，直接允诺南海盟，若<i></i>肯联<i></i>，便相赠半<i></i>沧州<i></i><i></i>！”
凌苏<i></i>字<i></i>顿。