“虽<i></i><i></i>内城<i></i>边，被渝州王<i></i><i></i>打压。<i></i>主公放<i></i>，<i></i>粮王<i></i><i></i>军，并非<i></i><i></i>表<i></i><i></i><i></i><i></i>马。”
“齐德<i></i><i></i>思，<i></i><i></i>暗<i></i><i></i><i></i>军队？”
凌苏笑<i></i>笑，“<i></i>等<i></i><i></i>延存<i></i>几千<i></i><i></i>世界，底蕴<i></i>需怀疑。<i></i><i></i>关键<i></i>候，主公便知晓<i></i>。”
并<i></i><i></i>老实回答，凌苏<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>卖<i></i><i></i>关<i></i>。
虽<i></i><i></i><i></i><i></i>满，<i></i>左师仁犹豫<i></i><i></i>，亦<i></i><i></i>追<i></i>问。
“主公，山越营<i></i>边<i></i><i></i>况，<i></i>何<i></i>？”
<i></i>提<i></i><i></i><i></i>茬，左师仁<i></i>脸<i></i>，<i></i>逐渐露<i></i><i></i>忍<i></i>神色。
“吾左师仁，先<i></i><i></i>民夫<i></i>军，<i></i><i></i>……<i></i><i></i><i></i><i></i>山越老弱，<i></i>底难受至极。”
哭<i></i>几声，左师仁<i></i>声音才认真<i></i><i></i>。
“按<i></i>齐德<i></i>法<i></i>，已经<i></i><i></i>奇效。齐德，<i></i>告诉<i></i>，<i></i><i></i><i></i>报仇<i></i>山越<i></i>，浩浩荡荡<i></i>聚<i></i><i></i>，已经<i></i><i></i>三万余<i></i>！”
听<i></i>，凌苏满<i></i><i></i>露<i></i>笑容。<i></i><i></i><i></i>管什<i></i>老弱，<i></i>阵仗<i></i><i></i>，确实需<i></i><i></i>支<i></i>马，<i></i>帮忙攻打莲城。
“另外，<i></i>东陵三州，办法<i></i><i></i><i></i><i></i>，将<i></i><i></i><i></i>战乱由头，<i></i>安插<i></i>西蜀<i></i>边，<i></i><i></i>候，西蜀若真入<i></i>陵<i></i>，百姓<i></i>定<i></i>万般阻挠。该死<i></i>徐布衣<i></i>走民<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>统治东陵，定<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>杀戮百姓。<i></i>般安排，<i></i><i></i><i></i>拖住徐布衣<i></i>脚步，<i></i>便足够<i></i>。”
“徐布衣<i></i>恪州<i></i><i></i>马，已经剩<i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i>候，<i></i><i></i>守城郡兵，再加<i></i><i></i>东陵百姓相阻，<i></i><i></i>拖住<i></i>少<i></i><i></i>间。”
“至<i></i>东陵<i></i>世<i></i>门阀，<i></i><i></i>暂<i></i>迁徙<i></i>楚州边境<i></i>带。战乱<i></i><i></i>，<i></i><i></i>世<i></i>门阀，便<i></i>东陵重整旗鼓<i></i>底气。”
“东陵世<i></i><i></i>喜，百姓<i></i><i></i>喜，<i></i>倒<i></i><i></i><i></i>徐布衣，<i></i>怎<i></i>速战速决。”