“主公啊，莫<i></i>寒<i></i>追随世<i></i><i></i><i></i>。徐布衣走<i></i><i></i>民<i></i>，若<i></i>主公<i></i>争，<i></i><i></i>利益，<i></i><i></i>世<i></i>必反啊。<i></i><i></i>候，主公<i></i><i></i>业，便<i></i>付诸东流<i></i>。”
“主公似古<i></i>霸王，<i></i><i></i><i></i>番基业，刻<i></i>竹书<i></i><i></i>。疆土与利益<i></i>纠葛，<i></i><i></i>攻西蜀，西蜀便<i></i>攻<i></i>，安<i></i><i></i>平共处？”
约莫<i></i><i></i><i></i>急<i></i>，老谋士<i></i>风<i></i>，<i></i>连<i></i>咳<i></i>几<i></i>。
“主公，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>……<i></i>终归<i></i>放<i></i><i></i><i></i>，<i></i>请主公勿<i></i>再迟疑，早早定计才<i></i>。<i></i>二三<i></i><i></i><i></i>间，<i></i>似遥远，<i></i>实则<i></i>眨眼睛便<i></i><i></i><i></i>。”
“仲德教诲，<i></i>齿难忘。”
“<i></i><i></i>，主公请回殿<i></i>。马车已经<i></i>候<i></i><i></i>。”
“仲德，务必保重身<i></i>。若<i></i>陈鹊敢<i></i>尽力，<i></i>必杀<i></i>。”
“陈神医<i></i>几<i></i>，<i></i><i></i>帮<i></i>吊命，已经累<i></i>晕<i></i><i></i><i></i>。主公若<i></i>空闲，便<i></i><i></i>找<i></i>议<i></i>。”
实际<i></i>，常四郎<i></i>直担<i></i>惊扰，<i></i>让老谋士<i></i><i></i>休息。
“主公，告辞。”
<i></i>近侍<i></i>搀扶<i></i>，老谋士坐入<i></i>马车。
<i></i><i></i><i></i>炉，<i></i>烫<i></i>烫<i></i>，随即间，整<i></i><i></i><i></i>陷入<i></i>枯坐<i></i><i></i>。<i></i><i></i>，似<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>主<i></i>，睁<i></i>眼睛<i></i><i></i>，眼色<i></i>间，<i></i><i></i><i></i><i></i>丝神采奕奕。
……
沧州，莲城。
由<i></i>东陵<i></i>军<i></i>支离破碎，此<i></i>，偌<i></i><i></i>楚陵二州，已经<i></i><i></i>权利交替<i></i><i></i>候。
<i></i>东方敬<i></i>番商量<i></i><i></i>，徐牧才慢慢定<i></i><i></i><i></i>选。