<i></i><i></i>，王宫。
刚回<i></i><i></i>徐牧，<i></i>休息<i></i><i></i>夜，便<i></i><i></i>始<i></i>贾周议<i></i>。北渝势<i></i>，即便<i></i><i></i>两三<i></i><i></i><i></i>间，<i></i>该未雨绸缪<i></i>。
“主公昨夜操劳，若<i></i>身<i></i><i></i>适，改<i></i>再议<i></i><i></i>妨<i></i>。”
贾周笑<i></i>笑。
徐牧<i></i>点<i></i>语。
“<i></i><i></i>，文龙，咱<i></i>继续<i></i>。”
按<i></i>徐牧<i></i>考虑，早点商量完<i></i><i></i>，便让贾周回<i></i>休息。<i></i><i></i><i></i><i></i>染<i></i><i></i>风寒，<i></i><i></i>痊愈。
“内城<i></i>边，已经送<i></i><i></i><i></i>报。”
贾周<i></i>咳<i></i>声，认真<i></i>口，“并<i></i><i></i>，九指<i></i>遗刘仲德，已经逝<i></i>。<i></i><i></i><i></i>死<i></i><i></i>，<i></i>帮<i></i>渝州王，<i></i>冬<i></i>誓军<i></i><i></i>回。”
“主公<i></i>知，刘仲德<i></i>什<i></i><i></i>思？”
徐牧<i></i><i></i><i></i>，“聚<i></i>整<i></i>北渝<i></i>南征<i></i><i></i>。”
“正<i></i><i></i>此。<i></i><i></i>，此举<i></i><i></i>，<i></i><i></i>更<i></i>重<i></i><i></i><i></i>件<i></i><i></i>。”
“文龙，<i></i>什<i></i>。”
“关<i></i>渝州王<i></i>。刘仲德<i></i>死誓军，<i></i>仅坚定<i></i>北渝诸将<i></i>战<i></i>，<i></i><i></i>让渝州王<i></i>再顾念旧<i></i>，全力准备<i></i>主公决战。”
徐牧笑<i></i>笑，“<i></i>原本<i></i><i></i>料<i></i><i></i><i></i>。”
北渝<i></i>西蜀，<i></i><i></i>今<i></i>局势<i></i>，已经<i></i>南北鼎立。认真<i></i><i></i>，北渝<i></i>更加富庶，占尽富饶<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>世<i></i>支持。
西蜀则<i></i>弱势许<i></i>，<i></i>管<i></i>粮财<i></i>力，<i></i>比<i></i><i></i>及。唯<i></i><i></i>优势，便<i></i>堵住西<i></i>定州<i></i>通<i></i>，再倚仗襄江<i></i>险，水师<i></i>威，伺机<i></i><i></i>。至<i></i><i></i><i></i>苗通<i></i><i></i>“霍复”<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>威胁，若<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>尽早除<i></i>。
“主公<i></i>知，渝州王<i></i>新任军师<i></i>谁？”
。