。
余<i></i>王脸色<i></i>惊，急忙表态，“蜀王放<i></i>，<i></i>余<i></i>部落<i></i><i></i>，<i></i><i></i>西蜀绝<i></i>二<i></i>！”
“<i></i><i></i>知晓。”
徐牧满<i></i>点头。毕竟<i></i>外族，合适<i></i>敲打，<i></i>必<i></i><i></i>少<i></i>。
<i></i><i></i>次<i></i>西域，除<i></i><i></i>随<i></i><i></i>五千<i></i>，另外，余<i></i>部落<i></i><i></i><i></i>两千<i></i><i></i>青壮，跟<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>，老余<i></i>算<i></i>尽力<i></i>。
徐牧回<i></i>头，<i></i><i></i><i></i>眼身<i></i>。<i></i><i></i>骑<i></i>骆驼<i></i><i></i>诸葛范，<i></i>知何<i></i>，已经昏睡<i></i><i></i>。<i></i>乘<i></i>头<i></i><i></i><i></i>西蜀裨将，<i></i><i></i><i></i>搀扶<i></i><i></i><i></i>老头<i></i>身<i></i>，<i></i>免<i></i>摔<i></i><i></i>。
<i></i>千<i></i>迢迢<i></i>，非<i></i>跟<i></i>入西域。
徐牧<i></i>点<i></i>语，收回<i></i>目光。按照路线，<i></i><i></i>达余<i></i>城<i></i>，接<i></i><i></i>，才<i></i>真正<i></i>西<i></i><i></i>路。约莫<i></i><i></i>月左右<i></i>路程，<i></i><i></i>置身茫茫<i></i>漠<i></i><i></i>。丝绸<i></i>路虽<i></i>已经通<i></i>，<i></i>贩货太少，即便<i></i>蜀锦药材，<i></i>知<i></i>何，西域<i></i>居<i></i>拒绝<i></i>。<i></i>因此，让<i></i>往<i></i>客商<i></i>官商<i></i>很稀少，通商<i></i><i></i>越<i></i>惨淡。
<i></i><i></i><i></i>，徐牧<i></i><i></i><i></i>，将玉门关<i></i>边，打造<i></i><i></i>座税关<i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，徐牧<i></i>觉<i></i><i></i>双黑<i></i>，<i></i>死死<i></i>，隔绝<i></i>西域<i></i>蜀<i></i><i></i>往<i></i>。
“<i></i><i></i>蜀王，此<i></i>西域，<i></i>需<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
余<i></i>熊似<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，忽<i></i><i></i><i></i>口。
“怎<i></i>？”
“<i></i>听<i></i>董文死<i></i><i></i><i></i>，<i></i>少董<i></i>余孽<i></i>路<i></i>逃，索性跑<i></i><i></i>玉门关外。<i></i><i></i><i></i>晁将军找<i></i>许久，<i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>。”
晁义<i></i>点头，“约莫<i></i><i></i><i></i><i></i>灭<i></i>，<i></i>曾派兵搜光<i></i>关外<i></i>绿洲，<i></i><i></i>曾见<i></i>半<i></i><i></i>影。”
徐牧皱<i></i>皱眉。灭掉凉州，几乎<i></i>两三<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。却<i></i>曾料<i></i>，<i></i>依<i></i><i></i>遗祸。先<i></i><i></i>候，<i></i>粮王挑拨<i></i>，甚至<i></i><i></i><i></i>董<i></i>族<i></i>造反。