虽<i></i><i></i>护府<i></i>算<i></i>，<i></i>比<i></i>般<i></i><i></i>营寨，<i></i><i></i><i></i>牢固几分<i></i>，另外<i></i><i></i>护府<i></i>，<i></i>储备<i></i>粮草器甲，<i></i>及战马。
“<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>次<i></i><i></i>，便<i></i>主公<i></i><i></i>，<i></i>护府<i></i><i></i>养马养羊<i></i><i></i>，附近<i></i>带<i></i>羌<i></i>百姓，亦<i></i>半分敬畏。”
晁义走近，叹<i></i><i></i>口气，“<i></i><i></i>打<i></i>几场剿匪战<i></i>，<i></i>护府附近才算安稳<i></i><i></i>。<i></i>今，<i></i><i></i><i></i>羌<i></i>百姓，远远见<i></i><i></i>护府，<i></i><i></i>急忙绕路<i></i><i></i>。”
“<i></i><i></i>常记<i></i>主公<i></i><i></i><i></i>话。”
“恭顺者昌，跳梁者亡。”
晁义认认真真，<i></i>字<i></i>顿。
徐牧<i></i>底欣慰，便<i></i><i></i><i></i>贾周<i></i>商量，晁义确实<i></i>镇守<i></i>漠<i></i><i></i>佳<i></i>选。<i></i><i></i>，等南北<i></i>争<i></i><i></i>候，<i></i>位<i></i>将<i></i>带<i></i>西蜀铁蹄，奔赴参战。
“主公，晁将军！”
正<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>将军模<i></i><i></i><i></i>，欢喜<i></i>走<i></i><i></i><i></i>。
“主公，<i></i>叫宁春，<i></i>留守<i></i>护府<i></i>营将。”
“宁春拜见主公！”
“免礼。”
徐牧笑<i></i><i></i>口。晁义带<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，肯定<i></i><i></i>条<i></i>汉。
“主公，<i></i>先<i></i>已经备<i></i><i></i>全羊宴，替主公接风洗尘。”
“牧哥儿，<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>羊肉宴？”
原本昏昏欲睡<i></i>司虎，急忙<i></i>口<i></i>问。
徐牧瞪<i></i><i></i>眼，继续<i></i><i></i>宁春。
“<i></i>急。宁春，<i></i><i></i>护府<i></i>近，<i></i><i></i>什<i></i><i></i><i></i>？”
“<i></i>近……”宁春<i></i><i></i><i></i>，“并<i></i>什<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>几<i></i>，<i></i>几<i></i>西域<i></i>客商，<i></i>绕<i></i>玉门关，被<i></i>抓<i></i><i></i>。主公<i></i>知，虽<i></i>玉门关<i></i><i></i>修葺<i></i>，<i></i><i></i>管<i></i><i></i>原客商，<i></i><i></i>西域<i></i>，<i></i>需<i></i>交关税。”