楼罗抬头，果<i></i>其<i></i>，已经<i></i>隐约<i></i>见，<i></i>藏<i></i>沙丘<i></i><i></i>蜀<i></i>扎营<i></i><i></i>。若<i></i><i></i><i></i>被<i></i><i></i>，奇袭<i></i><i></i><i></i>话……
楼罗兴奋<i></i>抬<i></i>狼牙棍。
“黄金骑听<i></i>军令，正<i></i>突击蜀狗，扬<i></i>西域<i></i>威！”
“杀！”
……
“长途奔袭<i></i><i></i>，敌军见<i></i><i></i>方营<i></i>，必<i></i><i></i>求胜<i></i>切。”
徐牧骑<i></i>马，隐<i></i>营<i></i>边<i></i>沙丘<i></i>。
“<i></i>此，<i></i>倚仗冲锋<i></i>威力，<i></i><i></i><i></i><i></i>轮<i></i>全<i></i>突击。莫<i></i>忘<i></i>，周围<i></i><i></i><i></i>漠<i></i>势，平坦<i></i>比，极其适合骑军。”
徐牧停<i></i>声音，转头往<i></i>，<i></i><i></i>七百余骑<i></i>蜀卒。<i></i><i></i><i></i><i></i>沙丘<i></i>，<i></i><i></i><i></i>陈盛<i></i>千骑蜀卒。分<i></i>两翼，<i></i><i></i>敌军继续<i></i>冲，便算入<i></i>围杀<i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i>震<i></i>，<i></i><i></i>惊雷阵阵<i></i>马蹄，<i></i><i></i>间刺痛<i></i>耳。
“主公，敌<i></i>越<i></i>越近<i></i>。”
“莫急，沉住气。”
徐牧凝声<i></i>。
若<i></i>放<i></i>平原丘陵，<i></i><i></i><i></i><i></i>间准备，<i></i><i></i>借<i></i>附近<i></i>林木，造<i></i>更<i></i><i></i>拒马，甚至<i></i>投石车。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>漠，除<i></i><i></i><i></i>棘草类<i></i>耐渴植物，便<i></i><i></i>其<i></i><i></i>。
<i></i><i></i>，司虎砍回<i></i><i></i>老仙<i></i>掌，肯定<i></i><i></i>东西。
“列阵——”
此<i></i>，<i></i>营<i></i><i></i>，<i></i><i></i>西蜀老裨将，正带<i></i>留守本营<i></i>步卒，准备<i></i>始迎战。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>方，<i></i>似<i></i>规则散落<i></i>军帐，实则<i></i><i></i>文章。
“呼。”
<i></i>三列<i></i>蜀卒，<i></i><i></i>皮盾，<i></i><i></i>执枪，<i></i>枪阵保护<i></i>方<i></i>远射步弓。
“搭弓！”
沙尘漫<i></i>卷<i></i>，随<i></i>急风乍<i></i>，四周围<i></i>世界，已经<i></i><i></i><i></i>山摇。
“杀啊！”
<i></i><i></i>波<i></i>黄金骑，已经呼啸<i></i>杀<i></i>，<i></i><i></i><i></i>弯刀，高高挥举。
“绊马索！”