<i></i><i></i><i></i>底<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>两千<i></i>骑兵，根本<i></i><i></i><i></i>分<i></i>三路，此<i></i>，若<i></i><i></i><i></i>千<i></i>堵<i></i>敌骑<i></i>退路<i></i>，<i></i>场战<i></i><i></i>相<i></i>完<i></i><i></i>。
“追击。”
徐牧<i></i>机立断。
若<i></i><i></i><i></i>杀<i></i><i></i>，杀<i></i>敌骑闻风丧胆，<i></i><i></i><i></i>两<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>跑回<i></i>，再度冲营。
“主公<i></i>令，追击敌军！”
两翼<i></i>蜀骑连声怒吼，迅速并<i></i><i></i>支浩浩<i></i>追军，跟<i></i>黄金骑<i></i><i></i><i></i>，运<i></i>轻骑<i></i>机<i></i>优点，<i></i>断捅<i></i>敌军<i></i>屁股。
“哇哇哇！”
司虎杀<i></i><i></i>凶，特别<i></i><i></i>胯<i></i><i></i><i></i>匹高头<i></i>马，约莫<i></i><i></i><i></i>莽夫<i></i>脾气，<i></i><i></i>听司虎<i></i>命令，<i></i>马身<i></i><i></i>撞敌骑。
“杀啊，牧哥儿<i></i>银<i></i>拉！”
“<i></i><i></i>莽夫……便<i></i>西蜀<i></i>虎将军？莫<i></i>理<i></i>，先拖<i></i>距离。”
楼罗憋<i></i><i></i>股怒火，终究<i></i>敢停马厮杀。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>觉<i></i>耻辱<i></i>比。
早知<i></i><i></i>话，便等<i></i><i></i><i></i><i></i>步卒军<i></i><i></i><i></i>。<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>举破<i></i>徐贼！
“<i></i>军，<i></i>回马弓！”
“听<i></i>军令，<i></i>扫势<i></i>主！将西域敌狗<i></i>马<i></i>打落！”
陈盛单臂挺枪，反<i></i>冲<i></i><i></i>凶，单臂<i></i>力气<i></i>足，<i></i>便朝马腹戳<i></i>。
<i></i><i></i>间，逃遁<i></i>黄金骑<i></i>，<i></i><i></i><i></i>少<i></i>坠马，惨叫<i></i>摔<i></i>沙<i></i><i></i><i></i>。
“徐贼，<i></i><i></i><i></i><i></i>死！”
楼罗声声怒吼。
……
夜尽<i></i>明，厮杀<i></i>休。
带<i></i>三千余骑<i></i>卫丰，绕<i></i>几座沙丘<i></i><i></i>，奔马<i></i>速度，<i></i><i></i><i></i>更加焦急。<i></i><i></i><i></i>久<i></i><i></i>，<i></i>终<i></i><i></i><i></i>斥候<i></i><i></i>报，<i></i><i></i>方<i></i>远<i></i>处，<i></i><i></i><i></i>主公，正<i></i>被<i></i>宛<i></i><i></i>黄金骑冲杀。