。
<i></i>宛城<i></i>东城门，带兵<i></i><i></i><i></i>楼罗，怒吼<i></i>杀<i></i>城外<i></i>联军营<i></i>。<i></i>很快，<i></i><i></i><i></i><i></i>懵<i></i><i></i><i></i>场。
原本<i></i><i></i><i></i>空甲<i></i>营帐，突<i></i><i></i>间，满<i></i>密集<i></i>厮杀声。
“怎<i></i>回<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>空甲吗！”
楼罗转<i></i>头，瞪<i></i>旁边<i></i>胡<i></i><i></i>将。
“<i></i>王……<i></i>先<i></i><i></i><i></i>见<i></i>。”
“该死。”
楼罗忽<i></i><i></i>明白<i></i>什<i></i>，“快，先返回<i></i>宛城！”
<i></i><i></i>城<i></i><i></i>宛城士卒，此<i></i><i></i>跟<i></i>本营，齐齐冲入<i></i>营<i></i>。<i></i><i></i>两<i></i><i></i>脸<i></i>，尽<i></i>疯狂<i></i>色。
早<i></i>先<i></i>，被蜀<i></i><i></i>疲兵计，搅<i></i><i></i><i></i>安宁。眼<i></i><i></i><i></i>机<i></i>，<i></i><i></i>胡<i></i>守军<i></i><i></i><i></i>，巴<i></i><i></i><i></i>报仇雪恨。
“快，打令旗！先退回<i></i>宛城！”
楼罗更<i></i><i></i>惊，激<i></i><i></i>余，连<i></i>声音<i></i>变<i></i><i></i><i></i>嘶哑。
<i></i><i></i>等楼罗策马回奔——
<i></i>拨交织<i></i>飞矢箭网，迎头打落<i></i><i></i>。<i></i><i></i>及提盾<i></i><i></i>宛城士卒，<i></i><i></i><i></i><i></i>，便<i></i>二三百<i></i><i></i>，<i></i>箭倒<i></i><i></i><i></i>。
“举盾！”
楼罗惊声<i></i>喊。
黑<i></i><i></i><i></i>，辨<i></i><i></i>方向，<i></i>拨接<i></i><i></i>拨<i></i>飞矢，密集<i></i>打落<i></i><i></i>。原本<i></i>回冲<i></i><i></i>宛城士卒，<i></i><i></i>弃<i></i>方向，先<i></i>躲避。
四周围间，<i></i><i></i>脚步重踏<i></i>声音，数<i></i>清<i></i>尘沙烟，跟<i></i>弥漫<i></i><i></i>。
等尘沙慢慢散<i></i>——
楼罗冷<i></i>脸，再往<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>知什<i></i><i></i>候，<i></i>宛城<i></i>，已经<i></i>四五<i></i>联军<i></i>方阵，死死堵住<i></i><i></i>路。
“该死……”楼罗<i></i>头<i></i>急，“哇”<i></i><i></i>声，喷<i></i><i></i>口鲜血。
哪怕<i></i><i></i>傻<i></i>，<i></i><i></i><i></i>明白<i></i>，分明<i></i><i></i><i></i>徐贼<i></i>奸计，共计<i></i>万余<i></i><i></i>马，此<i></i>已经回<i></i><i></i>城关。