“主公，若<i></i><i></i><i></i><i></i>愿<i></i>呢。”
“<i></i><i></i>，<i></i>几<i></i>算几<i></i>，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>记<i></i>。”
<i></i><i></i><i></i><i></i>况<i></i>。联军攻伐<i></i>宛城，<i></i><i></i>场极其漂亮<i></i>硬仗，<i></i>仅渲染<i></i>蜀军<i></i>威，更隐约代表<i></i><i></i><i></i><i></i>势<i></i>趋。
<i></i><i></i><i></i>候，<i></i>做老友，<i></i><i></i><i></i><i></i>敌<i></i>。<i></i>间<i></i>算<i></i>，<i></i><i></i>返回<i></i>原，操练<i></i>军，积粮铸器，等待<i></i>北渝<i></i>决战。
赵惇点头。
“<i></i><i></i>主公，<i></i><i></i><i></i>件<i></i><i></i>。<i></i>军入黄城<i></i><i></i>候，担<i></i><i></i><i></i>外<i></i><i></i>，<i></i>先<i></i>打听<i></i>城<i></i><i></i><i></i>况。”
徐牧笑<i></i>笑。<i></i>确实符合赵惇<i></i>性<i></i>，步步求稳。
“怎<i></i>？<i></i><i></i><i></i>什<i></i>。”
“黄城南<i></i><i></i>聚居城落，<i></i><i></i>叫宴雍<i></i>酿酒徒，主公<i></i><i></i><i></i>感兴趣。”
“宴雍？”
“纪<i></i><i></i><i></i>初建，<i></i><i></i>二十七虎将<i></i>宴章，<i></i>宴雍<i></i><i></i>祖。”
徐牧惊<i></i>惊。
“主公<i></i>知，两百<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>场外戚干政，牵连<i></i>很<i></i><i></i>。譬<i></i><i></i>名将张<i></i>功，申屠久，李石……<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>例外，<i></i><i></i>被削<i></i>将位，贬<i></i>庶<i></i>。”
徐牧点<i></i>点头。比<i></i>先<i></i>帮助董文<i></i>三张，或者<i></i>申屠冠<i></i>祖<i></i>，<i></i>曾<i></i>名将<i></i>贤。
“<i></i><i></i>初，晏<i></i>祖<i></i><i></i>被牵连，<i></i>且<i></i>满门抄斩<i></i>刑！庆幸<i></i><i></i>，晏<i></i><i></i><i></i><i></i>老友帮助，逃入<i></i>西域。<i></i>今，宴雍便<i></i>晏<i></i>，留<i></i>西域<i></i><i></i>代。<i></i>猜<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>虎将<i></i>门<i></i>，应该<i></i><i></i>兵法传世。<i></i>宴雍，<i></i>并非<i></i>庸碌<i></i>徒。”
“通致<i></i><i></i>思，让<i></i><i></i>拉拢<i></i>番。”
“正<i></i><i></i>此。比<i></i>北渝<i></i><i></i>，<i></i>西蜀<i></i>将并<i></i>算<i></i>，虽<i></i><i></i>将官堂<i></i>，<i></i><i></i>归<i></i>需<i></i><i></i>间<i></i>孵化。”