“献功。”
赵惇脸色认真，“王<i></i>便<i></i>本部军势，挡住乱军<i></i>回援。”
“庾须受教。”
复<i></i><i></i>马，庾须脸色坚定，迅速集结本部<i></i>军。
……
“废物，<i></i><i></i><i></i>废物！”
甩<i></i>追兵<i></i><i></i>，乌帕依<i></i>骂声<i></i>断。直至整<i></i><i></i>累<i></i>，<i></i>掠<i></i><i></i><i></i>沙丘<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>空，艰难<i></i>喘<i></i><i></i>气。
黑鹰门<i></i><i></i><i></i><i></i>保护<i></i>逃走，<i></i>知死伤<i></i><i></i>少。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>走散，跟<i></i>身<i></i><i></i>，<i></i>剩十几<i></i><i></i><i></i>。
<i></i><i></i><i></i><i></i>血，偌<i></i><i></i>抱负，<i></i><i></i><i></i><i></i>刻，仿佛什<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。
“主<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>久，西域<i></i><i></i>便<i></i>追杀<i></i><i></i>，<i></i><i></i>……先离<i></i>西域。”
“离<i></i>西域，<i></i>让<i></i><i></i>哪？”
乌帕冷冷回头。
“该死，<i></i><i></i><i></i>徐贼，<i></i>肯定<i></i><i></i>功<i></i>。”
“主<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>安全，<i></i><i></i>——”
喀嚓。
<i></i>乌帕身边，<i></i><i></i><i></i>话<i></i>黑鹰门徒，声音<i></i>顿，整<i></i><i></i>倒<i></i>血泊<i></i>。胸口<i></i>位置，<i></i>留<i></i><i></i>枚毒镖。
乌帕惊恐转头，<i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i>见<i></i><i></i>袭佝偻<i></i><i></i>影，静静<i></i>立<i></i><i></i>远处。
“杀死<i></i>！”
乌帕惊喊。
十几<i></i>黑鹰门徒，怒吼<i></i>抬刀冲<i></i>。
<i></i>乌帕，迅速<i></i>跃<i></i>身<i></i>，<i></i>断往<i></i>逃离。
<i></i>漠<i></i><i></i>，沙风烈<i></i><i></i><i></i>，吹<i></i>迷<i></i><i></i>眼。
乌帕<i></i>耳边，<i></i>听<i></i><i></i>刀剑碰撞<i></i>声音，<i></i>及<i></i><i></i><i></i>属，<i></i>声声<i></i>惨叫。
“<i></i><i></i>底<i></i>什<i></i><i></i>，追<i></i><i></i>放！”
“老师救<i></i>！”