徐牧眯<i></i>眼睛，“黄<i></i>舟反<i></i>。”
……
<i></i><i></i><i></i>外，攀爬<i></i>青色山峦，随<i></i><i></i>阵林鸟<i></i>惊飞，<i></i>支四五十<i></i>规模<i></i>队伍，缓缓<i></i>林<i></i>走<i></i>。
喀嚓。
<i></i>队伍<i></i><i></i>，<i></i><i></i>穿<i></i>文士袍<i></i><i></i>轻公<i></i>，<i></i><i></i>刀落，将<i></i><i></i>带路<i></i>采药<i></i>，劈死<i></i>血泊<i></i>。
“黄公<i></i>，<i></i>何突<i></i><i></i><i></i>……”<i></i><i></i>武<i></i>打扮<i></i><i></i>，语气<i></i>，分明带<i></i>北<i></i><i></i>腔调。
<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，黄<i></i>舟冷冷站<i></i>，将长剑垂<i></i>，<i></i>袍角拭<i></i>血迹。
“<i></i>先<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>背<i></i>箭疤。<i></i>熟悉西蜀，知晓<i></i>位贾军师，<i></i>喜欢<i></i><i></i><i></i><i></i>外，埋<i></i>各<i></i>暗<i></i>。”
“黄公<i></i><i></i><i></i>思<i></i>……<i></i><i></i><i></i>西蜀<i></i>探<i></i>？”
黄<i></i>舟点头，掀<i></i>采药<i></i><i></i><i></i>背，果<i></i>其<i></i>，<i></i><i></i>两<i></i>愈合<i></i>箭疤。
<i></i><i></i><i></i>四十余<i></i>，<i></i>呼<i></i>口气。
<i></i><i></i>帮助黄<i></i>舟入蜀，几乎<i></i><i></i>蜀州<i></i>铁刑台，<i></i>齐聚<i></i><i></i><i></i><i></i>。却<i></i>曾<i></i>，被<i></i>位贾周军师察觉，派兵<i></i>路截杀。原先百<i></i><i></i>，已经死<i></i><i></i>半。若非<i></i>躲<i></i>密林<i></i>，<i></i>怕<i></i><i></i><i></i><i></i>遭<i></i>毒<i></i>。
“黄公<i></i>，<i></i><i></i><i></i>该<i></i>何？”
黄<i></i>舟回<i></i>剑，皱住眉头，“贾军师<i></i><i></i>放<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>阻<i></i>入北渝，定<i></i><i></i>择<i></i>段。先<i></i>扮<i></i>客商<i></i>蜀，实则<i></i>条<i></i>计，<i></i><i></i>惜被识破<i></i>。”
“黄公<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>才，偏偏<i></i><i></i>蜀<i></i>，待<i></i>弃履。”
黄<i></i>舟仰<i></i>悲笑，笑<i></i>许久，才摇摇晃晃<i></i>坐<i></i>。
“<i></i><i></i><i></i>做质<i></i>入蜀，蜀王<i></i><i></i>，<i></i>贾军师偏<i></i><i></i><i></i>外<i></i>，<i></i>予重<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>像条死狗<i></i><i></i>，活<i></i><i></i><i></i><i></i>，终<i></i>惶惶。哪怕取<i></i>将官堂<i></i>双试头榜，亦<i></i><i></i>被提拔——”