。
骑<i></i>马<i></i>，<i></i>位文士点<i></i>点头，眉眼<i></i>，却<i></i><i></i><i></i>股散<i></i><i></i><i></i>愁绪。
“<i></i><i></i>太叔先<i></i>？久闻太叔先<i></i>高义，<i></i>等愿<i></i>追随！”
“<i></i>请太叔先<i></i>，收留<i></i>等！”
骑马<i></i><i></i>，正<i></i>太叔义。<i></i>沉默<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>聚<i></i>身边<i></i>边民勇士，终究<i></i><i></i>拒绝。
沿途<i></i>，偶尔遇<i></i>趁火打劫<i></i>匪徒，太叔义亦<i></i><i></i>令，将<i></i><i></i>匪徒或杀或驱赶，权<i></i><i></i>护送边民南逃。
“太叔先<i></i>，<i></i>壶州，或<i></i>邺州？”
河北南<i></i><i></i><i></i>二州，便<i></i>壶州与邺州。邺州富饶，<i></i>壶州，则与西蜀<i></i>定州，隔江<i></i>望。
“<i></i>壶州吧。”
“太叔先<i></i>，<i></i>听<i></i>，壶州<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>少<i></i>定州<i></i>境<i></i>蜀<i></i>奸细，左右北渝<i></i>容<i></i><i></i>边民，倒<i></i><i></i><i></i>定州算<i></i>！”
太叔义抬<i></i>头，<i></i><i></i>身边越聚越<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，已经差<i></i><i></i><i></i>百<i></i><i></i>数。<i></i>沉默<i></i><i></i>，终究<i></i><i></i>接话。
<i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>便<i></i><i></i>粒尘埃，<i></i>乱世<i></i><i></i>，<i></i><i></i>般<i></i>渺<i></i>。
……
<i></i><i></i>王宫，亮堂<i></i>烛火<i></i><i></i>，徐牧垂<i></i>头，<i></i>殷鹄，<i></i>及<i></i>狗福三<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>图。
“北渝王长驱直入，已经杀入草原半月<i></i>余，诸<i></i><i></i>柔<i></i>部落<i></i>法抵挡，<i></i><i></i><i></i>路往深处退。”
“连<i></i>燕州<i></i>叛军，<i></i>举<i></i>白旗，<i></i><i></i>向北渝王乞降。”
“<i></i>肯定拒绝<i></i>。”
徐牧笑<i></i>声。按<i></i>常老四<i></i>性<i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>力气，<i></i><i></i><i></i><i></i>将整<i></i>柔<i></i>草原，全给砸烂。