“真惹急<i></i><i></i>，<i></i>振臂<i></i>呼，万千百姓便<i></i>白巾勇士，随<i></i><i></i><i></i>颠覆<i></i>原。”
<i></i>江重<i></i>旁边，稍微稳重<i></i><i></i><i></i>姚容，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口。
“<i></i>先<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>候<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>急<i></i>。”
“姚兄，<i></i><i></i><i></i>机<i></i>啊！救<i></i><i></i>蒋蒙，便<i></i><i></i><i></i><i></i>资本。”
江重急忙辩解。
“江兄，<i></i>瞧<i></i><i></i>资本，<i></i><i></i>呢？<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i><i></i>？”
江重咬<i></i>牙，“北渝王莫<i></i><i></i><i></i>傻<i></i>？<i></i><i></i><i></i>敌乃<i></i>西蜀，<i></i><i></i>米<i></i>教，<i></i><i></i><i></i>帮忙<i></i>。<i></i><i></i><i></i><i></i>北渝，全<i></i><i></i>傻<i></i><i></i>？<i></i><i></i>透局势？”
“真该死。活该<i></i>北渝王，<i></i><i></i>条孤星命，克死老友与<i></i><i></i>！”
“江兄，<i></i>况<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>若先退回青州再<i></i>？”
“莫<i></i><i></i>傻<i></i>？<i></i>何甘<i></i>啊，<i></i><i></i>退，<i></i><i></i><i></i>功尽弃！”
<i></i>语毕，江重<i></i><i></i>语气急<i></i><i></i>。才转<i></i>身，连<i></i>呼<i></i>几口气，声音变<i></i>稍稍缓<i></i>，“姚兄，<i></i>边<i></i><i></i>怎<i></i><i></i>？”
“<i></i><i></i><i></i>何，便<i></i><i></i>先<i></i>讲<i></i>，暴露<i></i>早，让<i></i><i></i><i></i>满<i></i>。”
“<i></i>帮<i></i><i></i>狗东西，<i></i><i></i><i></i><i></i>苏妖<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>段？<i></i>知<i></i>知，<i></i>苏妖<i></i><i></i><i></i>原布局<i></i><i></i>少<i></i>？<i></i>才两<i></i><i></i>间！<i></i><i></i><i></i><i></i>蠢计，<i></i>字号<i></i>傻<i></i>。若<i></i><i></i><i></i>江重聪明，<i></i>何<i></i>将米<i></i>教，变<i></i>今<i></i><i></i>模<i></i>。”
江重<i></i>语气，<i></i>蓦<i></i>变<i></i>急躁。
“姚兄，莫非<i></i><i></i>，<i></i>愿<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>狗儿？”
“<i></i>愿<i></i>。”
姚容<i></i>声音骤冷。
“<i></i>便<i></i><i></i>，<i></i>便<i></i><i></i>。”
江重呼<i></i><i></i>口气，“<i></i><i></i>候真<i></i>功<i></i>，<i></i>做帝，<i></i>做皇，<i></i><i></i>二<i></i>共掌江山，岂<i></i><i></i>哉？再<i></i><i></i>，<i></i>常<i></i>棠<i></i>抢江山，<i></i>徐布衣<i></i><i></i>抢，先<i></i><i></i>妖<i></i><i></i>抢，侏儒公孙祖<i></i><i></i>抢，<i></i>何<i></i><i></i>抢<i></i><i></i>？”