“主公<i></i><i></i>哪？”
<i></i><i></i>王宫外，孙勋脸色疑惑，“主公<i></i>副模<i></i>，<i></i><i></i>像<i></i><i></i><i></i>场<i></i>病。”
“昨夜操劳罢<i></i>。”
徐牧系<i></i>披风，<i></i>走几步<i></i><i></i>候，<i></i>忍<i></i>住回头，赏<i></i>孙勋<i></i><i></i>爆栗。
昨夜<i></i><i></i>候，<i></i>老<i></i><i></i><i></i>跑<i></i><i></i>快<i></i>。
“长弓，<i></i>便随<i></i><i></i><i></i>趟峪关。”
“主公，<i></i>峪关<i></i>甚。”
“见<i></i>军师<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>，<i></i>知什<i></i><i></i>候才回<i></i>。”
徐牧叹<i></i>口气。东方敬<i></i><i></i>跛<i></i>残身，<i></i><i></i>江南，再入定州，<i></i><i></i><i></i><i></i>路颠簸。
甚至<i></i><i></i>走近<i></i>，并<i></i><i></i>入蜀，<i></i><i></i>循<i></i>水路，<i></i>白鹭郡<i></i>方向，再绕<i></i>峪关。
江南<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>老黄，应<i></i><i></i>应付<i></i>位羊倌<i></i>。<i></i><i></i>老黄，徐牧<i></i>谈什<i></i>忠诚，<i></i><i></i><i></i>世<i></i><i></i>言，忠诚<i></i>很缥缈<i></i>东西。
<i></i>谈<i></i>点，老黄<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>整艘船，<i></i><i></i>西蜀<i></i>巨船牢牢绑<i></i><i></i><i></i>。除非公鸡<i></i>蛋，母猪<i></i>树，否则<i></i>任何<i></i>况<i></i>，老黄<i></i><i></i>拼死护<i></i>西蜀<i></i>利益。
<i></i>先<i></i><i></i><i></i>候，老黄已经<i></i>整颗<i></i>，<i></i>挖给<i></i><i></i><i></i>。
“主公<i></i>近<i></i>像很高兴。”
“<i></i>却<i></i>桩<i></i><i></i>，<i></i><i></i>高兴。”
刚<i></i>走<i></i><i></i>，徐牧<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，回身<i></i>顶住<i></i>孙勋两句。
“孙勋，<i></i>两<i></i>将官堂<i></i>边，云城将军马毅，<i></i><i></i>族弟<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>安排<i></i><i></i>。”
“主公，<i></i>叫什<i></i>名儿。”
“叫马休。”
<i></i><i></i>完，徐牧再<i></i>停留，带<i></i>弓狗，<i></i>及<i></i>帮<i></i><i></i>护卫，走<i></i><i></i>王宫。
……
西蜀，江南陵州。
。