“青凤先<i></i>，<i></i><i></i>便<i></i><i></i>此。”
李柳坐<i></i><i></i>，脸色满<i></i>忧<i></i>忡忡。
“<i></i>觉<i></i>，<i></i>位交州王<i></i>赵栋，<i></i><i></i><i></i>问题。<i></i>几<i></i>，<i></i><i></i><i></i>办法，寻<i></i>证据<i></i>！”
老<i></i>沉默<i></i><i></i>，“李柳，<i></i>做<i></i>。”
李柳怔<i></i>怔，“何<i></i><i></i>？”
“眼<i></i><i></i>重<i></i><i></i><i></i><i></i>，并非<i></i>寻找证据，<i></i><i></i><i></i>保住赵棣<i></i>命。<i></i><i></i>赵棣活<i></i>，<i></i>管<i></i>什<i></i>王<i></i>赵栋，或者<i></i>其<i></i><i></i>南海州王，<i></i><i></i>敢异<i></i>。”
“寻找织工，<i></i>或者帮助陈神医，吊住赵棣<i></i>命。赵棣<i></i>死，<i></i>南海五州，便塌<i></i><i></i>。”
“<i></i>防<i></i>外，<i></i><i></i>需<i></i>派<i></i><i></i><i></i>楚州<i></i>边，请<i></i><i></i>支援军，<i></i><i></i>坏<i></i>打算，准备接应阮秋<i></i>海越营。”
李柳顿<i></i>顿，整<i></i><i></i><i></i>醍醐灌顶。<i></i><i></i><i></i>身，<i></i><i></i>老<i></i><i></i><i></i>长揖。
“先<i></i><i></i><i></i>随<i></i>回驿馆。”
“<i></i><i></i>。吾青凤，<i></i>该<i></i>南海露露<i></i><i></i>。”
……
几<i></i><i></i>。
长阳城<i></i>皇宫<i></i>，接<i></i>南海<i></i>报<i></i>常胜，眉头<i></i><i></i><i></i>皱<i></i>很深。<i></i><i></i><i></i><i></i>，终<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>次关<i></i>青凤<i></i><i></i>报。
<i></i>位被西蜀藏<i></i><i></i><i></i><i></i>谋者，居<i></i><i></i>亲<i></i><i></i><i></i>南海五州。
“<i></i>交州<i></i>铁刑台，<i></i>报<i></i><i></i>，青凤<i></i><i></i><i></i>西域老<i></i>。<i></i>西域<i></i>边，蜀<i></i>层层设防，<i></i>等<i></i>易探<i></i>消息。”
常胜沉默<i></i><i></i>，“南海<i></i>边，早已经布<i></i><i></i>局。青凤此<i></i>入南海，徐蜀王<i></i>必<i></i>猜<i></i><i></i>什<i></i>。”
。
“若<i></i><i></i>，<i></i><i></i>派<i></i><i></i><i></i>谋<i></i><i></i>。”