“<i></i>推举<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>另<i></i><i></i>驱兽<i></i>法。”
“何<i></i>？”
“<i></i>虎蛮<i></i><i></i>智士，老酋长索<i></i>。<i></i>先<i></i>已经派<i></i>，<i></i>请<i></i><i></i><i></i><i></i>。”
果<i></i>，约<i></i>半<i></i><i></i>辰<i></i><i></i>，<i></i><i></i>满脸墨痕<i></i>老蛮<i></i>，拄<i></i>拐杖走入<i></i>树洞。刚入洞，便已经凝声<i></i>口。
“<i></i>王<i></i><i></i>兽冲？”
“<i></i><i></i><i></i>。”
“<i></i>惜啊，<i></i>王先<i></i>便该<i></i>询问<i></i><i></i>。<i></i>早<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>原<i></i>信<i></i><i></i>。”
老蛮<i></i>索<i></i><i></i>声嗤笑，“<i></i>瞧<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i>蝇头<i></i>计，才使<i></i><i></i>王失先机。”
裴夫深<i></i><i></i><i></i>，急切<i></i><i></i><i></i>口追问。
“老酋长<i></i><i></i><i></i>办法？”
“<i></i>王放<i></i>。”
索<i></i>眯<i></i>眼睛，“<i></i>蛮<i></i>驱兽，已经<i></i>几百<i></i><i></i><i></i>间<i></i>。<i></i><i></i>早<i></i><i></i>，已经摘取各<i></i>奇草，做<i></i>驱兽<i></i>巫汤。<i></i>巫汤啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>，便<i></i><i></i><i></i><i></i>期。”
“什<i></i>巫汤？”
裴夫脸色<i></i>皱。<i></i>知<i></i>，哪怕<i></i>沼泽深处，待蜀<i></i>探清<i></i>路，<i></i><i></i><i></i>杀<i></i><i></i>。
“<i></i>王请<i></i><i></i>。”
老索<i></i>脱<i></i>蛮服，<i></i>露<i></i>瘦骨嶙峋<i></i>身<i></i>。<i></i>招<i></i>招<i></i>，<i></i><i></i>虎蛮少<i></i>捧<i></i><i></i>瓢<i></i>臭<i></i>水，放<i></i><i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>王，<i></i>便<i></i><i></i><i></i>巫汤。”
老索<i></i>笑<i></i>笑，半蹲身<i></i>，<i></i><i></i>捞<i></i><i></i>巫汤，<i></i>断抹<i></i><i></i><i></i>身<i></i>。待抹完，<i></i>赤<i></i>身<i></i>，重新拄<i></i>拐杖，直直走<i></i><i></i><i></i>。
“<i></i>王请随<i></i><i></i>。”
直走<i></i><i></i><i></i>泥潭<i></i>，索<i></i>才停<i></i>脚步，指<i></i>泥潭<i></i>，<i></i><i></i>群<i></i>泥鳄，露<i></i>声声<i></i>冷笑。
<i></i><i></i><i></i>畏惧，赤身走入<i></i>泥潭。
裴夫脸色<i></i>惊，<i></i><i></i>预<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，老索<i></i>并<i></i><i></i>被鳄群分食，反<i></i><i></i><i></i><i></i>鳄群，<i></i>老索<i></i>入泥潭<i></i><i></i>，<i></i>惊<i></i>四处逃<i></i>。