壶州<i></i><i></i>报，很快传<i></i><i></i>长阳，传<i></i><i></i>伏龙<i></i>军师<i></i>耳朵<i></i>。
此<i></i>，常胜皱<i></i><i></i>眉头，难言<i></i><i></i><i></i>震惊。<i></i>管<i></i>蜀甲，或<i></i><i></i>谓<i></i>数万蜀卒，<i></i><i></i><i></i><i></i>位跛<i></i><i></i><i></i>。
“阎辟，<i></i><i></i><i></i>跛<i></i><i></i><i></i>做什<i></i>？<i></i>原先<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>真敢撕毁休战协议<i></i>。”
黄<i></i>舟<i></i><i></i>，<i></i>今，留<i></i>常胜身边<i></i><i></i>，便<i></i>剩<i></i>阎辟。<i></i>听<i></i>常胜<i></i>话<i></i><i></i>，阎辟顿<i></i>顿<i></i>口。
“军师，<i></i>若<i></i>，应该<i></i><i></i><i></i>杀伤<i></i>军。<i></i>裕城<i></i>边，听<i></i>申屠冠<i></i>族弟，死伤<i></i>三四千<i></i>。若非<i></i><i></i><i></i>关头，黄<i></i>舟赶<i></i>救火，<i></i>怕真<i></i>变<i></i><i></i>祸。”
“黄<i></i>舟确<i></i><i></i>才。”
常胜夸<i></i><i></i>句，<i></i>似<i></i><i></i>犹豫<i></i>什<i></i>，久久才再度<i></i>口，“跛<i></i><i></i>此帮助<i></i>支叛军，<i></i><i></i>觉<i></i>，像杀鸡<i></i><i></i>宰牛刀。<i></i>其<i></i><i></i>东西，<i></i>似乎<i></i><i></i>任何头绪。”
常胜皱眉，“<i></i>猜<i></i>，跛<i></i>极<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>步棋。<i></i>裕城<i></i><i></i>火，并<i></i>算造<i></i>士卒恐慌，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>步棋，已经偃旗息鼓<i></i>。否则，<i></i>费尽<i></i>思<i></i><i></i>步棋，便<i></i>毫<i></i><i></i>理。”
“军师亦<i></i><i></i>智<i></i><i></i>。”
<i></i>知该<i></i><i></i>什<i></i>，阎辟<i></i><i></i><i></i>夸<i></i><i></i>句。
“算<i></i>吧。<i></i>跛<i></i>比<i></i><i></i>，<i></i><i></i>归<i></i>差<i></i>远。<i></i>此<i></i><i></i>西蜀，<i></i>法放<i></i>啊。”
先<i></i>毒鹗，<i></i><i></i><i></i>跛<i></i>。<i></i>两位，才<i></i>西蜀江山<i></i><i></i><i></i>梁柱。
“阎辟，<i></i>护将军回<i></i><i></i><i></i>。”
“已经<i></i>归途<i></i>。”
数万<i></i>蜀卒，<i></i><i></i><i></i>桩假<i></i>报。<i></i><i></i>，<i></i><i></i>驰援<i></i>黄<i></i>舟，<i></i><i></i>继续逗留，<i></i><i></i>先<i></i>折返长阳。
“<i></i>此次，亦<i></i>立<i></i><i></i>功。”
常胜笑<i></i>声，“先<i></i><i></i><i></i><i></i>军，步步<i></i>营。<i></i>申屠<i></i><i></i><i></i>叛军<i></i>埋火计，<i></i><i></i>力挽狂澜，确算<i></i><i></i>才。”
。
“终归<i></i>给<i></i><i></i><i></i>机<i></i><i></i>。莫<i></i>像西蜀<i></i><i></i>，将<i></i>锁<i></i>笼<i></i>。”